برنامه "ملاقات" رادیو گفت و گو این بار به دیدار دكتر حمید تنكابنی نویسنده، پژوهشگر و رئیس پژوهشكده مطالعات اجتماعی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی رفته و به گفتگو با وی پرداخته كه در ادامه می خوانید:

دكتر حمید تنكابنی، 21 آذرماه سال 1332 در محله امیریه تهران و در خانواده ای متوسط چشم به جهان گشود. اجداد پدری وی كه حدود 400 سال قبل در رامسر زندگی می كردند در دوره قاجار به تهران آمدند. پدر دكتر تنكابنی، كارمند دولت و مادر او كارمند بانك بودند.

ملاقات: از دوران تحصیلی تان در مدرسه بفرمایید.

تنكابنی: مقطع ابتدایی را در دبستان فضیلت واقع در محله دروازه شمیران و دوران دبیرستان را در رشته ریاضی و مدرسه خصوصی هدف تحصیل كردم. در آن زمان دبیرستان های هدف، البرز و خوارزمی جزو مدارسی بودند كه بیشترین قبولی های كنكور را داشتند. اساتید دانشگاه و دبیران آن دوره از یك وقار علمی برخوردار بودند اما این بدین معنا نیست كه ما در حال حاضر چنین اساتیدی را نداریم. اساتیدی چون شفیعی كدكنی، دكتر داوری و زرشناس انصافاً جزو نخبگان و پژوهشگران مطرح در سطح بین الملل محسوب می شوند. اما در مجموع به دلیل توسعه كمی آموزش و دانشگاه ها و دانش ارتباطات، نسبت این گونه اساتید بسیار كمتر شده است.

ملاقات: چه سالی وارد دانشگاه شدید؟

تنكابنی: در سال 1350 كه دیپلم را گرفتم وارد دانشگاه قزوین شدم و در مقطع لیسانس علوم اقتصادی و اجتماعی تحصیل كردم و سال 1354 هم فارغ التحصیل شدم. بلافاصله به آمریكا رفتم و در رشته مدیریت بازرگانی ادامه تحصیل دادم. پس از دریافت مدرك فوق لیسانس، همزمان با تب و تاب انقلاب اسلامی ایران، به كشور بازگشتم. از دوران دبیرستان و دانشگاه به مسائل سیاسی و اجتماعی علاقمند بودم و فعالیت سیاسی داشتم، البته با اینكه تعلق خاطری به نظام حاكم آن دوره هم نداشتم و در تب و تاب انقلاب هم از آمریكا به ایران آمدم اما خیلی درگیر كنش های سیاسی نبودم.

ملاقات: در رابطه با فعالیت هایتان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بفرمایید.

تنكابنی: تا دو سال بعد از انقلاب مشغول كاری نبودم تا اینكه در سال 1359 در دبیرستان علمیه ایران و خوارزمی مشغول تدریس در رشته علوم انسانی شدم. در سال 1360 از طریق یكی از دوستانم، مشاور و سرگروه كارخانجات بخش معادن و صنایع شدم و تا دو سال در این بخش فعالیت كردم.

ملاقات: با توجه به تجارب و تعاملی كه با بخش تكنوكرات های ایران داشتید، در رابطه با دلیل ورودتان به این حوزه و همچنین ارتباط صنعت با دانشگاه بفرمایید.

تنكابنی: تجربه ای كه در این حوزه داشتم تجربه بسیار موفق و خوبی بود. سال 1364 سفری به ژاپن داشتیم و ارتباط صنعت و دانشگاه را در این كشور مورد بررسی قرار دادیم. ناكارآمدی نظام اداری ایران و نبود ارتباط سیستماتیك بین دانشگاه و صنعت ما، همیشه جزو دغدغه های بنده بود. در حال حاضر نیز هنوز نظام منسجم بین بازار كار و نظام آموزش عالی ما شكل نگرفته و فاصله بین این دو حوزه بسیار زیاد است. به عبارتی فارغ التحصیلان دانشگاه های ما آشنایی با جهان صنعت و بازار كار ندارند.

ملاقات: به عنوان یك جامعه شناس، پژوهشگر و آشنا به نظام تصمیم گیری كشور، به طور كلی وضعیت آینده ایران را چگونه ارزیابی می كنید؟

تنكابنی: وضعیت كنونی كشور محصول تصمیم گیری و عملكرد نظام اداری ماست؛ ما برای مسائل پیچیده اقتصادی، سیاسی و اجتماعی راهكارهای علمی را به كار نگرفته ایم درصورتیكه اگر تصمیم گیری های مان را متكی بر دانش و پژوهش استوار كنیم می توانیم به آینده ایران امیدوار باشیم. به نظر می رسد نخبگان سیاسی و فرهنگی كشور با همبستگی ملی باید تصمیم تاریخی بگیرند و از تكرار مشكلات در شرایط فعلی كشور جلوگیری نمایند.