‎برنامه «گفت و گوی فرهنگی» رادیو گفت و گو با موضوع شاخص های معماری و شهرسازی اسلامی و با حضور دكتر ابوالحسن میرعمادی معمار، شهرساز و عضو مفاخر معماری به روی آنتن رفت.

ابوالحسن میرعمادی با اشاره به معماری اسلامی و آغاز آن گفت: این معماری از دوره ای آغاز شد كه اسلام در كشور به عنوان دین پذیرفته می شود و چون اساس معماری، فلسفه و نگاه به انسان است و جامعه را به شكل خاصی تعریف می كند، طبیعتا مبنای شهرسازی و معماری بر اساس این فلسفه شكل می گیرد و با نگاه قبل از اسلام به انسان و جامعه تفاوت هایی پیدا می كند.

این معمار و شهرساز تصریح كرد: نگاه معماری ایرانی در دوره اسلامی نگاهی متكی بر فلسفه جدیدی است كه مورد پذیرش ایرانیان قرار می گیرد. یك بخش مشتركی بین معماری ایرانی و اسلامی وجود دارد و آن توحید است زیرا ایرانیان توحید را از قبل پذیرفته بودند و یكی از جوامع توحیدی محسوب می شدند و تفسیر این توحید تفاوت هایی را در شكل و ساختار ساختمان ها و بناها ایجاد می كند.

عضو مفاخر معماری درباره یكی از تفاوت هایی كه اسلام در حوزه های اجتماعی از جمله معماری ایجاد می كند، عنوان كرد: نگاه به مردم پس از بروز اسلام در ایران ایجاد می شود و جامعه اهمیت زیادی پیدا می كند و توحید و وحدت بروز می یابد. پس از آن نیز شاهد هستیم یكی از محورهای شهرسازی و طراحی معماری، خود مردم می شوند و این یكی از شاخصه های شهرسازی است كه در تمام شهرهای ایران دیده می شود.

وی در گفتگو با رادیو گفت و گو با ذكر نمونه ای بیان كرد: در ساختار شهرهای جدیدی مانند اصفهان در دو دوره سلجوقیان و صفویه شاهد نماد های اسلامی است. میان تهی بودن یكی از شاخص های معماری ایرانی است و بر اساس فلسفه اسلامی شكل گرفته است و نمونه آن را در مساجد می بینیم. این میان تهی بودن بی نهایت، تفكر و جماعت را مطرح می كند.

میرعمادی افزود: در میدان نقش جهان كه از میدان قدیم اصفهان شكل گرفته است، چند محور خیلی مهم است و ستون فقرات شهر را تشكیل می دهد كه بازار نمونه آن است. البته این موضوع را در شهری مانند تهران كمتر شاهد هستیم و ارتباط با مردم فراموش می شود زیرا تقلیدی از معماری اروپایی شكل می گیرد.