برنامه «گفت و گوی روز» رادیو گفت و گو با موضوع برخورد پلیس با تعدادی از جوانان و با حضور حسین قدیری فعال حوزه پژوهش های فرهنگی به روی آنتن رفت.

حسین قدیری در آغاز با بیان اینكه افراد در هر كشوری بر طبق قوانین همان كشور زندگی می كنند، گفت: البته باید در این مورد صحبت شود كه اگر نخواهیم قانونی را بپذیریم از چه طریق می توانیم اعتراض خود را بیان كنیم؟ آیا می توان با ایجاد حرج و مرج اعتراض كنیم؟

وی درباره جایگاه دولت ها نیز اظهار كرد: دولت نقش مهمی در نوع واكنش مردم به یك قانون دارند؛ اگر آزادی برای اعتراض به یك قانون وجود نداشته باشد، ممكن است هرج و مرج ایجاد شود.

این فعال حوزه پژوهش های فرهنگی در گفتگو با رادیو گفت و گو درباره برخورد پلیس با تعدادی از جوانان در یك پارك بیان كرد: در بررسی این موضوع باید پوشش در جامعه را بررسی كنیم كه در این زمینه از دو بعد می توانیم آن را واكاوی كنیم؛ یك بعد موضوع عقلانی است و بر این اساس كشورها متناسب با فرهنگ و جامعه و شرایط مردم، قوانینی را تصویب می كنند.

وی ادامه داد: در ایران نیز حدی از پوشش را تعریف كرده ایم و برای كسانی كه از آن تخطی می كنند جرم تعریف كرده ایم. البته باید این موضوع هم بررسی شود كه آنچه در ایران درباره حجاب تعریف شده است اسلامی است یا قانون نمایندگان مردم است.

قدیری از ضرورت بررسی موضوع پوشش در جامعه از بعد دینی گفت و اظهار داشت: بررسی منفك دو بعد دینی و عقلانی پوشش به این معنا نیست كه در بعد دینی، عقلانیت وجود ندارد. وقتی حرف از بعد دینی می زنیم بعد عقلانی را نیز در زیر مجموعه آن در نظر می گیریم زیرا دین را به واسطه استدلال های عقلانی و نه به واسطه تعصب و تقلید پذیرفته ایم.

وی با بیان اینكه انسان با فكر كردن به زوایای مختلف و عواقب یك تصمیم، درباره فواید و مضرات آن تصمیم می گیرد، گفت: وقتی یك قانون مانند حجاب قانونی تصویب می شود باید فواید و مضرات آن بررسی شود. بر اساس بعد عقلانی، در كشوری مانند آمریكا نیز قوانین متفاوتی در خصوص پوشش افراد جامعه وضع كردند و در یك ایالت پوشش نمی تواند همراه با برهنگی باشد.