به گزارش رادیو گفت وگو امیدعلی مسعودی، سخنگوی انجمن ملی سواد رسانه ای در مصاحبه با برنامه "از پارسی تا فارسی" با بیان اینكه نوشتار فارسی با واژگان انگلیسی از سه دهه گذشته آغاز شده است، افزود: «در دهه 1990 كه ایمیل تولد یافت و تحولی در ساختار زبانی فرهنگی دنیا ایجاد كرد، یونسكو جلسات متعددی به عنوان پاسداشت فرهنگ های بومی برگزار كرد و چون زبان انگلیسی مسلط بود، ادعا شد سایر زبان ها از بین خواهند رفت و این نقطه آغاز خطر بود.»

وی ادامه داد: «در برگرداندن یك عبارت انگلیسی به فارسی، ترجمه ی كلمه به كلمه كارساز نیست و باید معنا و مفهوم آن جمله را در نظر گیریم تا دریابیم این جمله انگلیسی چه معنایی را متبادر می كند.»

مسعودی با اشاره به اینكه كره موفق به تهیه نرم افزاری برای نگاشتن زبان خود شده، تصریح كرد :«وقتی فناوری، بحرانی را ایجاد می كند، خود نیز قادر به برطرف سازی آن بحران خواهد بود.»

این استاد دانشگاه زبان را حامل فرهنگ هر قوم و كشور دانست و افزود: «فناوری ها نسبت به زبان قوم ها و كشورهای مختلف تاثیر گذاشته است؛ لذا امروز وقتی از سواد رسانه ای سخن می گوییم، تفكر انتقادی باید آموزش داده شود و این روند باید در دوران دبستان رواج یابد.»

مسعودی با بیان اینكه سواد رسانه ای تنها در رسم الخط فارسی تجلی نمی یابد، تصریح كرد :«سواد رسانه ای در تصویر و موسیقی و سایر عرصه نمود می یابد.»

عضو هیئت مدیره انجمن سواد رسانه ای خاطرنشان كرد: «در دنیای مجازی برای انتقال اطلاعات تلاش كمتری صورت می گیرد و مثال بارز آن، سرواژه سازی هایی نظیر "خخخخخخخ" است. همچنین ایموجی ها نیز همین رسالت را اجرا می كنند.»

مسعودی پرهیز از رسمیت را اصل دیگر در زبان اینترنت دانست و افزود: «افراد در فضای مجازی تصور می كنند در اتاقی در بسته هستند و این تفكر اشتباه، فضای مجازی را غیر رسمی جلوه گر می كند و از اینرو مخاطب بر اساس نیاز خود واژه سازی می كند.»

وی ادامه داد :«در فضای مجازی متن در كنار تصویر معنا می یابد و اگر غیر از این بود، ابزاری نظیر اینستاگرام، هیچ كاركردی نداشت. اگر تصویر را از این برنامه اجتماعی بگیریم، قادر نخواهد بود احساسات و افكار ما را بیان نماید.»

در ادامه مهدی صالحی، دبیر انجمن ویرایش و درست نویسی با بیان اینكه نوشتار باید آئینه زبان گفتار باشد، تصریح كرد: «ساحت گفتار دارای طبقه بندی های مختلفی است كه در گروه های دوستان، خانواده، همكاران و... تفاوت می یابد؛ لذا ویژگی انسان در نطق، به جایگاه زبانی متفاوتی باز می گردد.»

وی ادامه داد: «دنیای نوشتار ساحت دیگر زبان است و در مقابل آن، دنیای دیجیتال می باشد و این دنیا نیز ساحتی جدید برای زبان ایجاد می كند.»

صالحی افزود: «نباید تصور شود دنیای دیجیتال ارتباطی با دنیای واقعی ندارد و در زبان نیز همین گونه است.»

وی به رادیو گفت وگو گفت :«قرار بر این بود كه دنیای دیجیتال به دنیای واقعی كمك دهد اما امروز گویی دیجیتال، دنیای واقعی را مدیریت می كند و زنگ خطر همین جاست.»

صالحی با اشاره به كم كاری ها در دنیای واقعی گفت :«در مدرسه باید به فرزندان خود چگونه نوشتن را یاد می دادیم و رسانه باید دقت و ملاحظه لازم را اجرایی می كرد. در دنیای مجازی اما همگان اجازه انتشار اطلاعات را دارا هستند و این كار نیز با سهولت انجام می گیرد.»

دبیر انجمن ویرایش و درست نویسی افزود: «برخی از فعالان سواد رسانه ای بعد از بحران پا به میدان گذاشتند در حالیكه آینده پژوهان باید این بحران را پیش بینی می كردند.»

صالحی گفت: «گزارش هایی بدست ما می رسد كه 75 درصد دانش آموزان از درس ادبیات فارسی نفرت دارند و همین شبكه رادیویی گفت وگو و صداوسیما ما را در این نظر سنجی یاری نمود. اما كدام نهاد رسمی زیر بار این خفت می رود و كدام نهاد این مسئله را بررسی می كند.»

وی خاطرنشان كرد: «حتی اگر ادعا شود این گزارش اغراق آمیز است، باید سراغ دانشگاه بروید. یكی از اساتید می گفت اگر دانشجویان فقط 10 جمله معنا دار بنویسند، به آن ها نمره قبولی می دهم. این سخن بسیار مهم است و گویی بحران در حقیقت در نوشتار واقعی رخ داده و به تازگی آن را در دنیای مجازی مشاهده كرده ایم.»