علی بادام برجاه در برنامه "رواق تماشا" در رادیو گفت وگو با اشاره به نبود تخصص لازم در برپایی نمایشگاه در كشور اظهار كرد: «نمایشگاه متناسب با نوع كالا و محصول ارائه شده، تقسیم بندی و روش های برپایی مختلفی دارد؛ به عنوان مثال برخی نمایشگاه ها همواره با فروش بوده و برخی فروش ها صرفا ماهیانه یا فصلی است.»

این برگزار كننده نمایشگاه با اشاره به وجود نمایشگاه های تخصصی و علمی در حوزه صنایع دستی اظهار كرد: «در برخی نمایشگاه ها روش های علمی ارائه شده و قسمی دیگر به صورت موزه های نمایشگاهی برپا می گردد.»

بادام برجاه ادامه داد :«در سایر كشورها نمایشگاه های دائمی گاه با نام خانه ایران ساخته شده است و در آن محصولات ایرانی در معرض نمایش قرار گرفته است.»

وی با ذكر این مقدمه تصریح كرد: «از تكنیك های به روز ایجاد نمایشگاه قدری عقب هستیم؛ -كه به معنای نگاه سنتی است- برپایی این نمایشگاه ها عموما دولتی بوده و بخش خصوصی كمتر حرفی برای ارائه داشته و طبیعا دچار نوعی ركود شده ایم.»

بادام برجاه به رادیو گفت وگو گفت: «ظرفیت عظیم صنایع دستی ایران باعث شده درخشش صنایع دستی معایب برپایی نمایشگاه را بپوشاند اما باید از ظرفیت عظیم نمایشگاه در راستای فروش و رونق اقتصاد و نیز گردشگری بهره برداری فوق العاده ای ببریم.»

این فعال صنعت فرش ماشینی افزود: «سالانه نزدیك 40 میلیارد دلار صادرات نفتی داریم؛ در حالیكه برخی اقلام صنایع دستی چینی دو برابر این رقم به فروش می رسد.»

بادام برجاه اضافه كرد: «صنایع دستی مقوله ای فرهنگی است و برای اقتصادی شدن نیازمند سبكی خاص از بازار یابی هستیم.»

این فعال حوزه صنایع دستی افزود: «فرهنگ نگاه به بازار یابی و اقتصاد تولید عجیب است و در این بین خالی از نقطه نظری تخصصی هستیم. به عنوان مثال تولید كننده به بازاریابی بصورت تخصصی نمی نگرد و از اینرو باید به تعاملی جدی در بخش خصوصی و دولتی دست یابیم تا تولید صنایع دستی را به بازار یابی و بازارسازی در دنیا متصل كنیم.»

بادام برجاه ادامه داد: «مردم عموما از فرش دستباف تصوری به عنوان كالایی عجیب و دست نیافتنی دارند در صورتیكه یك فرش 6 متر مربعی بین 3 تا 5 میلیون تومان قابل خریداری است و حتی بدین مسئله در بدنه اجتماعی نیز توجه نمی شود.»

وی افزود: «بایستی به طور جدی به اقتصاد هنر فكر كرده و برای آن برنامه ریزی نمود و بخش اعظم این روند ناظر بر نمایشگاه های تخصصی است.»

بادام برجاه با اشاره به نبود سفارش هنری در صنعت كالاهای هنری دست ساز گفت: «در برپایی نمایشگاه ها مجبور به فروش كوتاه مدت و خرد هستیم و لذا فاقد امكان سفارش پذیری می باشیم.»

وی ادامه داد: «قانون كار، كارگر محور است در حالیكه باید كارفرما محور باشد. در سایر كشورها قوانین كار ناظر بر كارفرما هستند و لذا مجموعه كارگر را بصورت موقت به كار می گیرند و بعد از آن سنگینی بار مسئولیت كارگرن را ندارد اما از آن پس كارگر می داند بلافاصله كار دیگری پیدا خواهد كرد چون امكان سفارش پذیری پیدا می كند.»