علیرضا داوودی در برنامه انعكاس با اشاره به عملكرد شبكه های داخلی در برابر ماجرای دختر آبی گفت: «رسانه ملی یكی از دقیق ترین فرایندهای ضد جریان را در تكنیك 360 درجه تشكیل داد.»

وی با بیان این مطلب افزود: «230 میلیون ركورد پیام در شبكه مجازی ظرف 48 ساعت درباره این خانم تولید شد و حدود 120 میلیون ركورد پیام در فضای رسانه های رئال و بالغ بر 70 هزار نوع موضع گیری به نفع تبدیل شدن این موج به جریان، شكل گرفت. رسانه ملی گزارشی 7 دقیقه ای را در برابر این هجمه گذاشت. این حجم با رد شدن از 72 ساعت، تا سه ماه شرایط امنیتی سیاسی كشور را درگیر می كرد كه مشابه آن را در دیماه 96 مشاهده كردیم.»

داوودی ادامه داد: «یك موج و جریان خام سحر خدایاری را به دختر آبی تبدیل و ضد جریان رسانه ملی، دروغ دختر آبی را مطرح كرد. یعنی هشتگ را در مقابل هشتگ، گزاره را در مقابل گزاره و پیام را مقابل پیام قرار داد و این یكی از پیچیده ترین روش هایی بود كه رسانه ملی در فروكش دادن این پیام استفاده كرد.»

كارشناس حوزه رسانه افزود: «دختر آبی یك پروژه اجتماعی سیاسی بود كه رنگی امنیتی به خود گرفت. تا زمانیكه این قضیه در حد روشنفكران، اساتید دانشگاه و مدیران روزنامه ها و مسئولان كلان است، اتفاق ویژه ای نمی افتد اما وقتی یك مسئول دولتی به میان می آید، پروژه شتاب دهنده پیدا می كند. اگر یك معاون وزیر شتاب دهنده را تشكیل دهد، نوعی از پارادایم پیش روی ماست؛ اگر وزیر بیاید، نوعی دیگر است و اگر یك تیم ورزشی در اتصال به وزیر وارد میدان شود، شتاب دهنده ای دیگر ایجاد می شود.»

داوودی افزود: «پروژه دختر آبی از 25 اسفند 79 از دیجی مریم آغاز شد... ترانه مكرم، دریا دادوند دیگران بودند تا 1311 پروژه شكل گرفت. گلشیفته، زهرا امیرابراهیمی و... جز این ها بودند و بنده تمام این 1311 پروژه را می توانم شماره كنم. قبل پروژه دختر آبی، ندا آقاسلطان بود. اما او دو خاصیت نداشت و به همین دلیل به یك سنبل تبدیل نشد. او در میان بحران خلق شد و چون بحران سوژه های متنوع داشت، اجازه نداد او گرید نهایی باشد. از طرفی طرز مرگ آقاسلطان غم انگیز نبود ولی مریم خدایاری هر دو خاصیت را داشت. اولا در شرایطی آرام این اتفاق افتاد و سوژه های موازی پیش رو ما بود و ثانیا فرمت فوت او مظلوم انگارانه بود.»

وی ادامه داد: «خدایاری پروژه تحت ویندوز بود. اما نباید فراموش كرد كه خانم خدایاری قرار بود موجی باشد كه جریانی را متولد كند اما خود قابلیت جریان شدن نداشت؛ چراكه در جریان سازی به كیس زنده نیاز داریم اما در حوزه موج سازی به نمونه ی مرده نیازمندیم؛ بنابراین خدایاری موج ایجاد كرد و در پروژه بعدی قرار بود به یك جریان تبدیل شود.»

داوودی به رادیو گفت وگو گفت: «با مراجعه به توئیت یكی از وزرا و توئیت پراكنی یكی از نماینده های خانم مجلس، می بینیم گویا كدهایی داده شد كه فلان مسئله را بگویید. بنابراین خانم خدایاری در چرخش 360 درجه، روندی 30 درجه ایجاد كرد و وزرا آن را به 60 درجه تبدیل كردند و در نهایت قرار بود آن را به جنبش اجتماعی تبدیل كنند؛ نه یك اعتراض صرف!»

این فعال رسانه ای یادآور شد: «مصی علینژاد این پروژه را از آزادی های یواشكی استارت زد. استادیوم های یواشكی را نیز طراحی كردند؛ لذا پروژه خدایاری بسیار پیچیده بود ولی كیسی برای آن انتخاب نكرده بودند؛ بلكه كیس اتفاق افتاد و در بستر پروژه قرار گرفت. این بدین معناست كه این خانم را آموزش نداده بودند. این گمانه ها باقی است اما جنس عملیات اتفاق افتاده بر فرمول طراحی شده غرب به بار نشست.»

داوودی ادامه داد: «وقتی از بروز یك حادثه فیلمی در اختیار باشد، آن زمان تصویر قابل تحلیل است و می توان آن را نزد افكار عمومی قضاوت كرد. در پروژه ندا آقا سلطان همه اقشار اظهار نظر كردند به همین دلیل پروژه خوابید. اما از ماجرای خدایاری تصویری نبود تا هیچ باگی بوجود نیاید. بنابراین قصه روایت ها ایجاد شد و بعد از آن از موج به جریان سوئیچ كرد.»

وی با اشاره به اینكه وقتی هیچ سند و تصویری از این ماجرا وجود ندارد، مخاطب نیز نمی تواند روایت بی بی سی را رد كند، تصریح كرد: «بعد از 40 سال رسانه های معاند به این بلوغ رسیدند كه نگذارند سندی دال بر روایت آن ها در دست باشد.»

داوودی اضافه كرد: «اصل پروژه دختر آبی خانم احتشامی بود ولی اتفاقی زودهنگام متولد شد كه به شتاب هنده بدل شد و شما شك نكنید در یكسال آینده همین خانم –احتشامی- كه به واسطه این اتاق فالورهای بسیار بیشتر و حریم امنی پیدا كرد، یكی از قوی ترین گزینه ها بین مسائل اجتماعی و سیاسی خواهد بود و خطر امنیتی شدن را هم ندارد.»

مدیر پایش فضای مجازی در خبرگزاری صداوسیما خاطرنشان كرد: «روش این كار انگلیسی بود اما عربستانی عمل شد! اصل این پروژه بر اساس دختر آبی بود و روی این رنگ كار می كردند و این رنگ به جا افتادن در میان اقشار نزدیك می شد.»