display result search
حامد بابكری درباره شاخصها و ویژگیهای روابط حسنه در یك خانواده گفت: اگر خانواده را شامل یك زوج در نظر بگیریم، رعایت حقوق متقابل زن و شوهر منجر به روابط حسنه میشود.
به گفته یك متخصص علوم تربیتی، سن طلایی رشد برای افراد به صورت میانگین بین 0 تا 8 سال است و اگر این سن را به عنوان سن تكاملی و رشد كودك از دست بدهیم، عملا به سختی میتوان كودك را به چرخه تربیت بازگرداند.
به گزارش ایسنا، حامد بابكری درباره شاخصها و ویژگیهای روابط حسنه در یك خانواده گفت: اگر خانواده را شامل یك زوج در نظر بگیریم، رعایت حقوق متقابل زن و شوهر منجر به روابط حسنه میشود.
وی با اشاره به اینكه رعایت مجموعه حقوق و وظایف، روابط خوبی در خانواده ایجاد میكند، افزود: زمانی كه یك وظیفه برای مرد تعریف شود یك حق برای زن ایجاد میشود و بالعكس؛ بنابراین خانودهای سالم است كه اعضای آن زمینه شكوفایی یكدیگر را فراهم كنند. به معنای دیگر اعضای خانواده ضمن آنكه تفاوتها و ویژگیهای هر یك را میشناسند، در یك فضای به دور از انتقاد برای اصلاح و بهبود آن تلاش میكنند.
این متخصص علوم تربیتی در پاسخ به این سوال كه بهترین سن فرزندان كه میتوان از نظر الگوسازی برای آنها سرمایه گذاری كرد چه زمانی است؟، یادآور شد: الگوسازی فرزندان از والدین از دو بعد قابل بررسی است كه یك بخش آن مربوط به والدین و قسمت دیگر با كودكان در ارتباط است. اگر بخواهیم برای الگوی رفتاری كودكان به صورت جدی ارزشگذاری كنیم باید پیش از ازدواج به فكر آن باشیم؛ بنابراین تا زمانی كه زوج آمادگی والدگری مثبت را نداشته باشند نباید انتظار این را داشته باشند كه كودك موفقی داشته باشند.
بنابر اظهارات بابكری، سن طلایی رشد برای افراد به صورت میانگین بین 0 تا 8 سال است، یعنی اگر این سن را به عنوان سن تكاملی و رشد كودك از دست بدهیم، عملا به سختی میتوانیم كودك را به چرخه تربیت بازگردانیم.
این كارشناس پیشگیریهای رشد مدار معاونت اجتماعی قوه قضاییه كه در یك برنامه رادیویی صحبت میكرد، یادآور شد: آنچه كه والدین همواره در روند تربیتی كودك مشاهده میكنند این است كه كودك تا پنج سالگی تقلید میكند و شیوه یادگیری او نیز با استفاده از الگوهایی است كه والدین در اختیار او قرار میدهند، پس تا زمانی كه پدر و مادر الگوی خوبی نباشند فرزند هم نمیتواند موفق باشد.
در ادامه این برنامه مهدیه ملك شیخی، كارشناس ارشد علوم تربیتی، پژوهشگر و تحلیلگر اجتماعی نیز درباره ویژگیهای یك كودك موفق اظهار كرد: امروزه والدین تمام تلاش خود را میكنند تا با استفاده از ابزارها و تكنولوژیهای نوین آموزشی، فرزندان نخبه و باهوشی تربیت كنند در حالی كه وظیفه والدین تربیت كودك نخبه نیست، بلكه تربیت یك فرد شاد و راضی است.
وی معتقد است: كودك موفق كودكی است كه آنچه را آموخته به بهترین و كاملترین شكل ممكن استفاده كند و از توانایی حل مسئله و ارتباط با همسالان خود برخوردار باشد، همچنین از این توانایی نیز برخوردار باشد كه از چیزهایی كه دارد لذت ببرد.
این كارشناس ارشد علوم تربیتی تاكید كرد: الگوی رفتاری والدین به عنوان یك جز اصلی و فراموش شده است. حساسیت این موضوع از آنجا بیشتر میشود كه بدانیم این الگوبرداری پیش از شكلگیری ارتباط كلام كودك انجام میشود. اشتباهی كه والدین مرتكب میشوند این است كه انرژی و حساسیت خود را بر ارتباط كلامی متمركز و سعی میكنند او به چند زبان مسلط شود، در حالی كه والدین از اهمیت رفتار خود در تربیت كودكان موفق غافل هستند.
ملك شیخی در پاسخ به این سوال كه چالش اصلی كه والدین در تربیت فرزندان خود با آن مواجه هستند چیست؟ و چگونه میتوانند این مشكل را حل كنند؟، گفت: از آنجایی كه كودك ناگزیر به حضور در خانواده است، پس این نهاد كوچك نخستین الگوی كودك است و در بیشتر كودكان تمایل به شباهت به پدر و مادر بسیار زیاد است. مشكل اصلی اینجاست كه برخی خانوادهها به كودكان به چشم رایانهای نگاه میكنند كه میتوانند آنها را برنامهریزی كنند و نتیجهای كه میخواهند نیز به دست آورند.
این تحلیلگر اجتماعی افزود: یك پدر و مادر موفق در وهله اول باید تصمیم بگیرد كه خود بهترین الگو برای فرزندانش باشد. همچنین میزان رضایت زوج از زندگی و رابطه زناشویی، به اندازه كیفیت رابطه كودك با هریك از والدین اهمیت دارد و بر موفقیت فرزند در آینده تاثیرگذار است، بنابراین والدین با توجه به اصل دوست داشتن یكدیگر و قدردانی از زحمات همسر خود درس مهمی به كودك خود میدهند.