برنامه "گفت‌وگوی سیاسی" با موضوع (بررسی و تحلیل اولویت‌های مجلس یازدهم و ضرورت كارایی و كارآمدی برای حل مشكلات كشور) با حضور دكتر حمیدرضا ترقی، كارشناس مسایل سیاسی روانه آنتن شبكه رادیو گفت‌وگو شد.

حمیدرضا ترقی در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو بیان كرد: وقتی ساختار مجلس به شكلی نیست كه نمایندگان جهت‌گیری مجلس را به سمت مسائل كلان ببرد و جزئی‌نگر می‌شود، طبیعتا نمی‌توان از چنین مجلسی توقع داشت كه به مسائل اساسی و اولویت‌دار و كلان كشور بپردازد. حتی در برنامه پنج ساله كه می‌خواهد تصویب كند باز هم می‌بینید كه نگاه بخشی در نمایندگان ارجح است بر نگاه ملی و كلان. به عبارتی همه نمایندگان به دنبال این هستند كه یك چیزی را از برنامه پنج ساله را برای حوزه انتخابیه خودشان لحاظ كنند.

وی افزود: سیاست‌هایی كه رهبری برای نظام قانون‌گذاری ابلاغ كردند، 16 تا 17 بند است كه اصلا ندیدم تا كنون در مجلس راجع به این سیاست‌ها حتی كسی حرفی بزند! خوب سیاست‌هایی كه رهبری برای نظام قانون‌گذاری كشور وضع كردند، كجا باید پیاده شود و به شكل؟ مركز پژوهش‌های مجلس برای این مساله چه كاری باید بكند؟ باید اشاره كنم ما طی این چهل سال یك تجربه‌ داشتیم كه این تجربه نشان می‌دهد اگر نماینده را بخشی‌نگر انتخاب كردید، نمی‌توانید در یك مجموعه از او برنامه كلان انتشار داشته باشید.

كارشناس مسائل سیاسی ادامه داد: بنابراین باید مجلس از كسانی تشكیل شود كه نگاه فرابخشی به مسائل دارند. وقتی نگاه فرابخشی داشته باشند، طبیعتا به مسائل كلان هم توجه می‌كنند، وقتی نماینده ذهنش، ذهن استراتژیك است، طبیعتا به مسائل كشور به عنوان مسائل استراتژیك نگاه می‌كند نه مسائل خُرد تاكتیكی. این‌كه ما در كشور تراكم قانون داریم به این دلیل است كه فقط به دنبال وصله و پینه كردن قوانین هستیم، اما دنبال قانونی كه بتواند در كشور پایدار باشد، مانند كشورهای خارجی كه قانون اساسی محكمی دارند، هر روز دنبال این نیستند كه آن را تغییر دهند.

حمیدرضا ترقی گفت: در كشورهای خارجی هر چهار یا پنج ماه تشكیل می‌شود و یك مساله مهم كشور را بررسی می‌كند. بقیه زمان نمایندگان صرف مسائل اساسی و نظارت بر اجرای صحیح قانون می‌شود. اینكه ما هر روز در كشور قانون وضع كنیم به دلیل این است كه قانون‌های ریز و غیرمهم زیادی وجود دارد كه از آنها غافل هستند و چون در گذشته قانونگذاری اتقان لازم را نداشته و كلان نبوده است، طبیعتا باید دایم آن را وصله و پینه كنیم تا كامل شود. بنابراین به نظرم این اشكال در مجلس ناشی از چند موضوع است، نخست این‌كه اصولا نظام قانون‌گذاری ما معایب جدی دارد كه این نظام قانونگذاری باید در گام دوم انقلاب كاملا خانه تكانی شود.

وی افزود: این همه قانون نه تنها دست و پای دولت و مجری را می‌بندد، بلكه نمی‌تواند مسیر را درست برود. از طرفی بحث نظام نظارت مجلس است كه این نظام نظارت هم می‌تواند بازخوردهای خلاء قانون را درست بگیرد، یعنی وقتی كه یك قانون را وضع می‌كنید و در حوزه اجرا اشكالات و بازخورد آن را نتوانید درك كنید، نمی‌دانید كه قانون به درد مردم خورده است یا برای مردم مشكل درست كرده است. در واقع نگاه رهبری به نظام قانونگذاری كه بارها به مجلس متذكر شدند نشان می‌دهد آنچه انتظار رهبری از مجلس است، مطالبه كلان است.

كارشناس مسائل سیاسی در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو اظهار كرد: رهبری می‌فرمایند تا كنون كنگره آمریكا 260 قانون علیه جمهوری اسلامی تصویب كرده است، نمایندگان مجلس ما تا كنون چند قانون علیه آمریكا تصویب كردند؟ اینجا مساله كلان در میان است. آمریكا از آن سر دنیا علیه قانون وضع می‌كند، آن وقت مجلس ما لایحه درباره اغتشاشات می‌آورد كه اگر كسی خواست افشاگری كند یا بازجویی پس داد، بازجویی‌اش در صداو سیما نشان داده نشود.