مجید نامی در مصاحبه با برنامه "رویداد" رادیو گفت‌و گو اظهار كرد: «عده ای كه در پی سود سرشار هستند كالا را بصورت قاچاق وارد می كنند و مسلما تولید داخل را تحت فشار می گذارند.»

وی افزود: «تمام بخش های تولیدی و صنعتی با چالش های متعددی روبرو هستند.»

نامی ادامه داد: «صنعت پوشاك بعنوان صنعتی كه بیشترین اشتغال را داراست، بیش از سایرین درگیر مشكلات قاچاق است؛ لذا با كالای قاچاق قادر به رقابت نخواهد بود و جلوی پیشرفت تولید گرفته می شود.»

وی خاطرنشان كرد: «امروز بازار 80میلیونی برای كشور داریم. هم اینك مشكل صادراتی برای كشورهای همسایه وجود ندارد و لذا بازاری 200 میلیونی در اختیار ماست.»

نامی گفت: «در یكسال و نیم گذشته بدلیل مشكلات ارزی و تحریم و ممنوعیت واردات پوشاك، حداقل نزدیك به 30درصد رشد تولید در داخل كشور داشتیم و این ظرفیت برای افزایش تولید به راحتی وجود دارد.»

وی گفت: «كیفیت پوشاك در سال های اخیر بسیار افزایش یافته و ما دانش فنی كار را در اختیار داریم و وقتی بسیاری برندها از ایران رفتند، برندهای ایرانی با كیفیت و حتی بهتر از نمونه های خارجی در فروشگاه های معتبر به فروش می رسد.»

اكبر رضاییان، عضو اتحادیه صنایع پوشاك ایران واردات بی رویه را بخشی از مشكلات حوزه پوشاك دانست و افزود: «ما بیشتر برای پوشاك مانع تراشی كرده ایم. امروز واحدهای بزرگ و قوی در صنعت پوشاك باید وجود داشته باشد ولی این اتفاق نیفتاده چون صنایع مشخص آدرس معین داشته و در تیررس دارایی و بیمه هستند و این موانع تولید كننده را به سمت تولید غیر رسمی سوق می دهد.»

وی با بیان اینكه مشكل دوم كم لطفی دولت است، افزود: «صنعت پوشاك پیشران نساجی است و از اینرو هیچیك از صنایع نساجی و پوشاك فروشی نخواهند داشت.»

رضاییان با اشاره به اینكه تنوع و كیفیت بالای روپوش زنانه ایرانی گفت: «اگر دامپینگ خارجی نبود، ما برند تامین كننده خوبی بودیم ولی متاسفانه بدلیل تبلیغات سو واردكنندگان با مشكل روبرو هستیم.»