عضو هئیت علمی دانشگاه باقرالعلوم گفت: در غرب هرچه هست، افرادی هستند كه در بهترین شرایط زیر یك سقف دارند زندگی می‌كنند و این زندگی بر مدار عاطفه نیست بلكه بر مدار قانون است.
به گزارش شیعه پرس، برنامه «رهیافت» با موضوع تعارضات دین و مدرنیته در مسائل مربوط به زن و خانواده و با حضور حجت الاسلام احمد رهدار عضو هیئت علمی و مدیر گروه فقه سیاسی دانشگاه باقرالعلوم به روی آنتن رفت.
حجت الاسلام رهدار با اشاره به نگاه مدرنیته به زن گفت: مبنای فرد انگاری در دنیای غرب، این اقتضا را دارد كه دوگانه بین زن و خانواده به سمت زن كوچ كند، یعنی آن عنصر فرد در درون این دستگاه دیده شود و بزرگ شود و كل برنامه ریزی ها به سمت همان برود.
وی در عین حال به نگاه اسلام به زن پرداخت و بیان كرد: متقابلاً مبنای توحید انگار و توحید باور تفكر دینی دقیقاً اقتضا دارد كه زن را از سطح تحلیل وجودی فردی اش ارتقا و رشد دهد و فراتر برود و در درون یك بسته كلان‌تر به نام خانواده بارگذاری و ارزش گذاری كند.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم با اظهار به اینكه در تفكر دینی كه تفكری توحید محور است همه كثرات در یك وحدتی جمع می‌شوند تا به نقطه متمركزی به نام خدا می رسند و این پروسه‌ای دارد، گفت: این پروسه به این معنا نیست كه مثلاً اگر می‌گوئیم در دوگانه زن و خانواده، به خانواده توجه كنیم زن از اعتبار بیافتد.
وی تاكید كرد: توجه به این مهم از این جهت قابل اهمیت است كه به صورت تجریدی تصور نكنیم كه اگر مثلاً یك زنی خانواده نداشت، این خانم در نگاه اسلام فاقد اعتبار است، بلكه زن در حالی كه دارد دیده می‌شود، در مفهوم كلان‌تری به نام خانواده بارگذاری ارزشی می‌شود. متقابلاً در دنیای غرب این نگاه‌ها اتمی زه است و به سمت نقاط كانونی از آغاز رفته و خود این اتم‌ها هستند كه اصالت پیدا می‌كنند و امروزه در فضای پست مدرنیسم به این سو، دیگر همان ربط‌های حداقلی دنیای مدرن نیز قیچی شده و همه فرد شده اند.
حجت الاسلام رهدار با بیان اینكه بازتاب این دو نگاه معرفتی و فلسفی در حوزه كنش و رفتار اجتماعی هم خودش را نشان می‌دهد، عنوان كرد: اگر به كشورهای اروپایی سفر كنید، در آنجا به وضوح خواهید دید كه در بهترین شرایط با اجتماع روبه رو هستید و نه جامعه. فرق اجتماع و جامعه در این است كه جامعه یك نخ تسبیح و روحی دارد ولی اجتماع این روح را ندارد و آدم‌ها ممكن است یكجا جمع شوند اما جامعه نیستند.
مدیر گروه فقه سیاسی دانشگاه باقرالعلوم با اشاره به كمال فرد در تفكر دینی و غرب، توضیح داد: كمال فرد در تفكر دینی به رها شدن از ویژگی‌های محض فردانه و انضمام و ارتقای آنها و پیوستن آن ویژگی‌ها به عرصه‌های فراتر از فرد است كه نامش را اجتماع و در گام بعدی تاریخ می‌گذاریم و متقابلاً در دنیای غرب، كمال فرد به پروسه انقطاع فرد از اجتماع و ساحت‌های كلان‌تر شدن فرد ختم می‌شود.
وی در ادامه اظهار داشت: برنامه كمالی و مهندسی كه دنیای غرب برروی مبنای ایدئالیسمی خودش برای اداره اجتماع می‌خواهد طراحی كند، به سمتی می‌رود كه اتفاقاً اوقات فراغت شما را گسترش دهد و اسم این را توسعه یافتگی می‌گذارد. این غیر نگاهی است كه در تفكر دینی داده می‌شود.
حجت الاسلام راهدار با بیان اینكه در دنیای غرب، الگوی ارتباط و تعامل افراد حتی با همسر و فرزندان از زاویه سود و نفع است، تصریح كرد: یعنی اگر نحوه تعاملم با همسرم به گونه‌ای باشد كه راندمان سودم را پایین می‌آورد، باید این را تغییر دهم.
مدیر گروه فقه سیاسی دانشگاه باقرالعلوم در عین حال از ایثار در خانواده به عنوان یكی از ساحت‌های دین اسلام نام برد و گفت: خیلی اوقات فكر می‌كنیم الگوی مطلوب تعامل انسانی از نگاه دینی، عدل است، در حالیكه این نیست. همه مهدوی پژوهان بر این باورند كه مشی تعامل در حكومت جهانی حضرت مهدی بر پایه ایثار است و نه عدل. عدل مفهومی است كه آن را استخدام می‌كند برای گذار از آن ظلم و جوری كه قبل از وضعیت ظهور در جامعه مستولی شده است.
وی با تاكید بر اینكه قوام خانواده با قانون نیست بلكه با عاطفه و محبت است، بیان كرد: یعنی خروجی دستگاه خانواده محبت و عشق می‌شود و چون مسیر تولید این عاطفه، به صورت باورهای درون دینی تعریف شد بر این باوریم كه ما به عاطفه دینی جز از معبر قوانین دین می‌توانیم برسیم اما در دنیای غرب، عاطفه حذف می‌شود لذا حتی وقتی بر پایه قوانین آنجا عدالت محقق می‌شود یعنی قانون عمل می‌شود خروجی، امتثال قانون محبت و عشق نیست به همین علت قانون‌هایی كه ختم به عاطفه نمی‌شود خود این قانون‌ها شكننده اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم در خاتمه با بیان اینكه در دنیای غرب چیزی به عنوان خانواده نداریم، گفت: در غرب هرچه هست، افرادی هستند كه در بهترین شرایط زیر یك سقف دارند زندگی می‌كنند و این زندگی بر مدار عاطفه نیست بلكه بر مدار قانون است.
