خبرگزاری مهر: غیبت به معنای عدم حضور امام نیست

شفیعی سروستانی با بیان اینكه غیبت به معنای عدم حضور امام نیست، گفت: امام از نظر ما محجوب هستند. ایشان تارك دنیا نبوده و در گوشه بیابان ننشسته اند و عالم و آدم را نیز ترك نكرده اند.

1398/10/29
|
11:52

به گزارش خبرگزاری مهر، محمدهادی همایون با حضور در برنامه سوفیا رادیو گفت‌وگو ضمن تشریح چیستی و چگونگی حكمت غیبت گفت: این مسئله بعد از وقوع انقلاب اسلامی بیش از پیش مطرح شد؛ چنانچه تا قبل از انقلاب بعنوان یكی از اعتقادات شیعه به مسئله غیبت پرداخته می شد.

وی یادآور شد: امروزه غیبت مقوله ای واقعی و همواره در صحنه می باشد و لذا توجه ویژه ای را در حوزه كلام می طلبد. این روند شاید منجر به دستیابی به علمی جدید گردد كه پیوندی میان فلسفه و عرفان یا فلسفه و كلام را تحقق بخشد.

همایون با بیان این مطلب شكل گیری وحدت علوم را دیر و دور ندانست و تصریح كرد:در روایت آمده است ترس از جانِ حضرت، منجر به غیبت امام بوده. حوادث تاریخی نیز این شكل را نمایان می سازد؛ اما آیا همه مسئله در همین سطح است؟ اگر ترس از جان امام سبب غیبت شد، پس چگونه عاشورا توجیه پذیر می گردد؟

عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) غضب خداوند و تنبیه الهی را دو دلیل عامی برای غیبت حضرت ولی عصر(عج) عنوان كرد و گفت: بسیاری معتقدند غیبت بدلیل گناه بشر بوده است و حتی در جنبه های ادبی نیز بدین مقوله اشاره می شود. اما مگر بشر قادر به محافظت از سایر ائمه بوده است؟

همایون استدلالی دیگر را برآمده از حدیثی دانست كه گردن ننهادن امام بر بیعت ستمگران زمان را دیگر فلسفه غیبت خواند و تصریح كرد: روایتی مهم در فهم این ماجرا آمده است كه می فرماید وجه حكمت در باب غیبت امام عصر(عج) به‌سان وجه حكمت درباره سایر انبیاء می باشد. حضرت موسی نیز دوران 40 روزه غیبت داشته كه باید در همین چارچوب تعریف شود.

وی خاطرنشان ساخت: در همین روایت آمده است غیبت، سری از اسرار الهی است. این سِر تا زمان ظهور آشكار نمی شود و مثالِ عینی آن را در غیبت حضرت خضر برای موسی می دانند.

همایون عاشورا را ماجرایی از جنس غیبت دانست و افزود: روزی كه یزید لعنت الله علیه از حضرت زینب(س) سوال كرد و ایشان فرمودند چیزی جز زیبایی ندیدم، آیا حضرت در پاسخ دروغ گفتند یا بیانی ادبی را تبیین كردند؟ خیر. بلكه یك حقیقت را بیان فرمودند.

عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) گفت: این واقعه صد در صد فاجعه است اما حضرت زینب(س) باطن این واقعه را دیدند. این حقیقت همانی است كه ما را به جریان ظهور نزدیك می كند؛ لذا پیوند میان ظهور و عاشورا بسیار اهمیت دارد.

همایون خاطرنشان كرد: امروز هیچكس اعتقاد ندارد امام حالتی نامرئی دارند؛ همچنین گاه تصور می شود امام دور از دسترس ما زندگی می كنند. گاه نقل می شود امام در بیابانی در یك چادر زندگی می كنند اما روایتی می فرماید امام در میان ما هستند و این مطالب راهنمایی برای ماست تا بدانیم غیبت از چه سنخی است.

در ادامه این برنامه اسماعیل شفیعی سروستانی در ارتباط زنده تلفنی با بیان اینكه بخش اعظم سوالات درباره منجی بعد از ظهور صاحب الزمان(عج) مشخص می شود، گفت: گاه كنجكاوی های انسان موجب بروز شبهات می گردد.

وی در عین حال تلاش ائمه(ع) را در پاسخ به سائلان موجب بازنمایی بسیاری از اسرار دانست و تصریح كرد: ائمه به تناسب سوالات، پاسخ داده اند؛ یعنی ممكن است به یك سوال پاسخی كوتاه و دیگری را به بعد احاله داده باشند.

شفیعی سروستانی با اعلام اینكه سر اصلی غیبت جز برای خداوند مكشوف نیست، خاطرنشان ساخت: امیرالمومنین(ع) راز غیبت را به ستمی معطوف دانستند كه مردم در حق خود روا دانسته اند؛ یعنی مردم بنا بر ظلم در حق سایر ائمه(ع) استحقاق غیبت را پیدا كرده اند.

وی افزود: هر یك از ائمه(ع) و انبیاء و رُسل دارای كرب و بلایی بودند؛ حضرت اباعبدالله(ع) به كرب و بلای كربلا ابتلا یافتند و این كرب و بلا برای حضرت موسی بن جعفر(ع) زندان، كرب و بلای حضرت علی(ع) خانه نشینی و كرب و بلای صاحب الزمان(عج)، خود غیبت است.یك وجه غیبت به مردم باز می گردد؛ اینان باید آماده شده و یا امتحان شوند. از دیگر سو این ابتلا متوجه امام(عج) می گردد و این كربلا 1181 سال ادامه یافته است.

وی افزود: بخشی روایات آثار و برخی حكمت غیبت را نمایان ساخته اند و آن دسته از روایاتی كه آثار و نتایج غیبت را نشان می دهد، عموما به مردم و عدم ظرفیت آن ها معطوف است. مردم در زمان غیبت سرگشته، سرگردان و به دنیا فریفته می شوند.

شفیعی سروستانی به رادیو گفت وگو گفت: امام می فرمایند بنی اسرائیل به غیبت مبتلا شده بودند؛ اما آنچنان جزع و فزع كردند كه 170 سال از غیبت به آن ها بخشیده شد و در ادامه می فرمایند اگر شما هم همین رویه را پیش می گرفتید، غیبت بر آنان بخشیده می شد.

وی با بیان اینكه غیبت به معنای عدم حضور امام نیست، تصریح كرد: امام از نظر ما محجوب هستند. ایشان تارك دنیا نبوده و در گوشه بیابان ننشسته اند و عالم و آدم را نیز ترك نكرده اند.

شفیعی سروستانی خاطرنشان كرد: غیبت به معنای عدم امام نیست، بلكه از چشم جماعت بزرگی از انسان ها محجوب هستند اما در عرصه زمین و در میان عوالم موجود، ضرورتا از چشم همه آن ها –سایر موجودات و آفریده ها- غایب نیستند. چه بسا آنچه ما انسان ها مرتكب شده ایم، استحقاق غیبت را برای ما ایجاد كرده ولی این روزی شاید برای جماعت بزرگی مقدر نشده باشد.

دسترسی سریع