رئیس دانشكده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران تجمیع دانشگاهها را از الزامات كشور دانست وگفت:كشوری كه حدود 83میلیون نفر جمعیت داردبیش از سه ونیم میلیون دانشجو وحدود2هزار و700واحد دانشگاهی تجمیع دانشگاهها باید ی جدی درنظر گرفته شود
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه ایسكانیوز، برنامه «گفتوگوی علمی» رادیو گفتوگو با موضوع «وزارت علوم و تجمیع دانشگاه ها و بازآرایی نظام دانشگاهی كشور» با حضور مصطفی بهزادفر رئیس دانشكده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران به روی آنتن رفت.
بهزادفر در ابتدا تجمیع دانشگاهها را از الزامات كشور دانست و گفت: در كشوری كه حدود 83 میلیون نفر جمعیت دارد و بیش از سه و نیم میلیون دانشجو و حدود 2 هزار و 700 نفر واحد دانشگاهی باید تجمیع دانشگاهها را خیلی جدی در نظر گرفت.
وی با بیان این كه تجمیع با كاهش ورودیها در دانشگاههای خصوصی به صورت خودكار اتفاق میافتد، ادامه داد: برای مثال بسیاری از شعب دانشگاه آزاد با كمبود ورودیها، رو به تعطیلی اند اما وزارت علوم هم باید با آگاهی، برنامهریزی و به صورت سازمانیافته برای تجمیع و كاهش دانشگاهها اقداماتی انجام دهد.
رئیس دانشكده معماری دانشگاه علم و صنعت به اهمیت تجمیع برنامهریزی شده و سازمانیافته دانشگاهها تاكید كرد و گفت: كشور در جریان افزایش دانشگاهها دچار افراط شد و اكنون هم این نگرانی وجود دارد كه در كاهش به تفریط دچار شود.
وی با اشاره به نسبت جمعیت كشور به تعداد دانشجویان سال 1357 و امروز، گفت: جمعیت كشور سال 1357، 35 میلیون نفر بود و تعداد دانشجویان 175 هزار نفر اما امروز با 83 میلیون نفر جمعیت بیش از 3 میلیون نفر دانشجو هستند. توازن عددی این آمار در 40 سال گذشته متناسب نیست.
بهزادفر با اشاره به این نكته كه تعداد دانشجویان در سال 57 كافی نبود و به ناچار از فیلیپین و بنگلادش، لیسانسههایی با نام دكتر وارد كشور میشدند، ادامه داد: تعداد دانشجوی مورد نیاز در سال 57 حدود 600 هزار نفر بود كه بر این اساس كشور امروز باید یك میلیون و 200 هزار نفر دانشجو داشته باشد.
وی با بیان این كه برخی كشورها مانند هند در دهه 70 میلادی حدود هزار واحد دانشگاهی با هدف كسب درآمد داشتند، گفت: هندیها از طریق فارغ التحصیلانشان ارز وارد هند میكردند در حالیكه از هزار دانشگاه هند تنها 100 واحد دانشگاهی، معتبر هستند؛ اما فارغالتحصیلان ایران نه تنها در اقتصاد بلكه در پژوهش هم بازده كافی ندارند.
رئیس دانشكده معماری دانشگاه علم و صنعت به سند 1404 اشاره كرد و گفت: كشور حتی اگر در سال 1414 هم به اهداف این سند از جمله افزایش تولید ناخالص ملی برسد، موفقیت به حساب میآید چرا كه بر اساس این سند قرار است به صورت هویتی با بقیه كشورها رقابت كنیم.
وی بر اهمیت افزایش كیفیت آموزشهای دانشگاهی در ایران تاكید كرد و گفت: باید نیروهایی در كشور تربیت شوند كه از كیفیت لازم برخوردار بوده و بتوانند پاسخگوی توسعه كشور باشند. در حالی كه امروز جوانان آموزش دیدهاند اما كیفیت آموزش به حدی نیست كه بتوانند شركتهای دانشبنیان كه یكی از مهمترین اهداف برنامه 1404 بوده را پیش ببرند.
بهزادفر راهكار افزایش كیفیت را كاهش كمیت دانست و گفت: برای مثال سال 1991 میلادی در نمایشگاه ساختمانی مونیخ شركت كردم و مبلمانها و درهای بسیار زیبایی دیدم. وقتی در موردشان توضیح دادند متوجه شدم اینها از پلیمر ساخته شدهاند. اگر تعداد كم شده و كیفیت افزایش یابد، میتوان از متخصصان حتی در رابطه با زیباسازی مبلمان شهری كمك گرفت.
وی با بیان این كه كمیت در شرایط كنونی به سنجهای تبدیل شده كه ضعفهای كشور را نشان دهد، گفت: بررسی آموزش عالی در دیدگاه كلان نشان میدهد كه بیشتر به كمیت پرداختهشده تا به كیفیت. باید به كیفیت هم پرداخته شود چرا كه توجه به كیفیت منجر به تعدیل كمیت میشود.
رئیس دانشكده معماری دانشگاه علم و صنعت با اشاره به این كه اولویت قرار دادن كیفیت ممكن است به افزایش كمیت در برخی رشتهها بینجامد، گفت: برخی دانشگاهها هم ظرفیت افزایش دانشجو و هم رشتههای مهارتمحور را دارند.
وی در پایان سخنانش به اهمیت بازنگری و ویرایش برنامههای درسی در رشته معماری اشاره كرد و افزود: در مواردی مانند تعداد دانشجویان و استادان، نحوه پذیرش دانشجو و نحوه چینش جغرافیایی دانشجو هم به بازنگری نیاز است.