به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادیو گفت وگو، جواد مهرایی دانشجوی دکتری و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی در رابطه با چالش‌های زبان فارسی در فضای مجازی با برنامه «گفتگوی فرهنگی» مصاحبه کرد.

مهرایی در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان مطالعات فضای مجازی را به عنوان یک شاخص در سرانه مطالعه در نظر گرفت یا خیر گفت: بخشی از نوشتارهای موجود در فضای مجازی به شدت با زبان معیار فاصله دارند و مطالبی هم که منتشر می‌شوند چیزی به دانش افراد اضافه نمی‌کنند لذا نمی‌توان آن را در سرانه مطالعه حساب کرد.

وی افزود: آنچه که در حال حاضر در زبان فارسی معیار اتفاق می‌افتد و کتابها نیز بر مبنای همان نگارش می‌شوند آسیب چندانی ندارد اما آنچه که به عنوان «زبان فارسی اینترنتی» از آن یاد می‌شود فاصله زیادی با زبان معیار دارد.

پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی به مقاله‌ای که توسط فردی پاکستانی یا هندی در سال 1391 نوشته شده اشاره و بیان کرد: نویسنده در این مقاله ثابت کرده که زبان فارسی اینترنتی یکی از گونه‌های زبان فارسی است.

مهرایی با بیان اینکه زبان به عنوان یک موجود زنده از بخش‌های مختلفی تشکیل شده گفت: زبان فارسی در بخش آوا و هجا بسیار مقاوم است بطوریکه هفتصد سال مجاورت با زبان عربی کوچکترین تاثیری بر آوا و هجا و حتی دستور زبان فارسی نگذاشته اما در بخش واژگان همچون سایر زبان‌ها مقاومت کمی دارد و به راحتی پذیرای واژگان بیگانه است.

وی درمورد نحوه برخورد با ورود واژگان بیگانه به زبان تأکیدکرد: واژه‌ای که به عنوان جایگزین از سوی متولیان امر مطرح می‌شود باید در زمان مناسبی پیشنهاد شود و کوتاه و کوچکتر از واژه بیگانه باشد.

پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی اضافه کرد: واژه‌ای که قرار است جایگزین واژه بیگانه و تولید شود باید با فرهنگ و خصوصیات جامعه‌ی استفاده کننده نیز تطابق داشته باشد.

مهرایی گفت: همانقدر که در فضای مجازی افرادی هستند که زبان را به غلط استفاده می‌کنند خیلی از افراد هم هستند که زبان را از نظر دستوری و نگارشی و انشایی رعایت می‌کنند و کاملاً به آن مقید هستند.