رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی ایران اظهار داشت: نیرو‌های نظارتی جنگلی با كمین در ارتفاعات مختلف می‌توانند رد دود را در مدت زمان بسیار كوتاهی رصد كنند و نسبت به اطفاء حریق و برخورد با افراد خاطی اقدام كنند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، برنامه «روزنه» با موضوع آتش‌سوزی جنگلی در ایران، در ارتباط تلفنی با دكتر رامین رحمانی (رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی ایران) از شبكه رادیویی گفتگو روی آنتن رفت.
رامین رحمانی در گفتگوی تلفنی با برنامه «روزنه» با اشاره به فعالیت‌های انجمن علمی جنگل‌بانی، گفت: این انجمن در شهر كرج و دانشگاه منابع طبیعی دانشگاه تهران فعالیت می‌كند و حدود 500 متخصص رشته علوم جنگل در این انجمن كار می‌كنند.
وی افزود: این انجمن مجله‌ای عملی – پژوهشی دارند كه به طور مرتب دستاورد‌های تحقیقاتی مرتبط با حوزه جنگل را منتشر می‌كند.
رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی ایران ادامه داد: ما علاوه بر مباحث علمی و آموزشی در حوزه جنگل، به موضوعات مرتبط با مدیریتِ روز و استفاده پایدار از عرصه جنگل‌داری كشاورزی توجه می‌كنیم.
وی تاكید داشت: انجمن علمی جنگل‌بانی تلاش می‌كند با رویكرد علمی، محلی برای تجمع افكار باشد و نقطه نظرات علمی را به دستگاه‌های مختلف و مجلس شورای اسلامی اعلام كند.
رامین رحمانی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به آتش‌سوزی‌های اخیر جنگلی در ایران، توضیح داد: واقعا آتش‌سوزی مراتع و جنگل‌ها ضایعه متاثركننده‌ای است.
وی با اشاره به این كه ما باید به علل آتش‌سوزی جنگل‌ها توجه داشته باشیم، اظهار داشت: در آتش‌سوزی جنگل علاوه بر درختان كه توانایی حركت و فرار ندارند، گونه‌های مختلف حیوانی مورد آسیب قرار می‌گیرند و علاوه بر همه این‌ها، آتش‌سوزی اكوسیستم كشاورزی را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی با بیان این كه ما در ایران آتش‌سوزی طبیعی نداریم، تصریح كرد: قالب جنگل‌های ایران مستعد آتش‌سوزی طبیعی نیستند و تمام آتش‌سوزی‌ها عامل انسانی دارند.
وی با اشاره به این كه در حال حاضر آتش‌سوزی طبیعی در 5 نقطه از دنیا واقع می‌شود، عنوان كرد: «استرالیا» و «شبه جزیره ایبری» و «بخش غربی آمریكا» و «بخش غربی آمریكای جنوبی» و «بخش‌هایی از آفریقای جنوبی» می‌توانند به طور طبیعی آتش بگیرند.
رامین رحمانی ادامه داد: این 5 نقطه در جهان به واسطه تخلیه برق حاصل از رعد و برق آتش می‌گیرند.
وی با اشاره به این كه بسیاری از كشاورزان خاك جنگل‌های زاگرس را شخم می‌زنند، تصریح كرد: همه كشاورزان برای سركشی به كشت و زرع مدام به جنگل‌های زاگرس مراجعه می‌كنند.
رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی اضافه كرد: اكثر افراد بومی در مناطق مختلف جنگل‌های زاگرس به دام‌پروری مشغول هستند.
وی تاكید داشت: دام‌پروری و كشاورزی، به جنگل‌های زاگرس آسیب می‌زند.
رحمانی افزود: برای جلوگیری از آتش‌سوزی جنگل در ایران ما باید ابزار‌های نظارتی متعددی را به كار بگیریم.
وی ادامه داد: در سیستم راهنمایی و رانندگی همیشه عده‌ای راننده بدون توجه به قوانین رانندگی می‌كنند و در نتیجه پلیس با ابزار‌های نظارتی افراد خاطی را مورد اعمال قانون قرار می‌دهد، در موضوع جنگل‌ها هم ما باید نظارت داشته باشیم و با تكیه بر قانون با افراد متخلّف برخورد كنیم.
رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی با اشاره به این كه دود چیزی نیست كه بتوان آن را پنهان كرد، گفت: دود حداكثر در مدت 5 دقیقه از محل آتش فاصله می‌گیرد و در آسمان دیده می‌شود.
وی افزود: نیرو‌های نظارتی جنگلی با كمین در ارتفاعات مختلف می‌توانند رد دود را در مدت زمان بسیار كوتاهی رصد كنند و نسبت به اطفاء حریق و برخورد با افراد خاطی اقدام كنند.
رامین رحمانی تاكید داشت: متاسفانه امروزه ما برای عملیات پایش جنگل‌ها بودجه كافی در اختیار نداریم.
وی با اشاره به این كه در دهه گذشته ما در هر سال آتش‌سوزی‌های وسیعی را تجربه كرده‌ایم، تصریح كرد: چرا سازمان برنامه و بودجه باید پس از وقوع آتش‌سوزی به فكر تامین بودجه بیافتد؟
رئیس انجمن علمی جنگل‌بانی ادامه داد: تجهیزات اطفاء حریق باید همیشه و برای همه زمان‌ها آماده باشند و در سریع‌ترین زمان احتمال اقدام را داشته باشند.
وی با اشاره به قانون «حفاظت و بهره برداری از جنگل‌ها و مراتع»، توضیح داد: در ماده 47 این قانون ذكر می‌شود كه در هنگام آتش‌سوزی جنگل و اعلام این موضوع از جانب مسئولان جنگل‌بانی، تمام دستگاه‌های دولتی و كشوری و لشكری باید تمام امكانات خودشان را در اختیار اطفاء حریق جنگل بگذارند.
رحمانی تاكید داشت: قانون «حفاظت و بهره برداری از جنگل‌ها و مراتع»، همه دستگاه‌ها و نهاد‌ها را در اطفاء حریق جنگل مسئول می‌داند.
وی با اشاره به ارتباط پوشش جنگلی و باران، تاكید داشت: در حال حاضر پوشش جنگلی زاگرس از بین رفته است و همین موضوع باعث می‌شود تا جنگل در مقابل باران‌های سنگین توانایی كنترل آب را نداشته باشد و در نتیجه سیل به راه میافتد.
