فیاض مجتهدی نبود زیرساختهای كافی و تناقضات قانونی را به عنوان چالشهای تحقق حكمرانی نوآوری عنوان كرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی (ایسكانیوز)، محمدرضا فیاض مجتهدی پژوهشگر حوزه راهبردی در برنامه «گفتگوی علمی» در رابطه با چالشهای نوآوری گفت: امروزه بحث نوآوری گرچه با صنعت و فناوری عجین شده اما الزاماً وابسته به صنعت و فناوری نیست و میتواند در همه حوزههای دانش بشری اعم از هنری، فرهنگی، پزشكی و صنعتی و غیره نیز مطرح باشد.
وی در رابطه با مفهوم حكمرانی در حوزه نوآوری گفت: در گذشته دولتها در حوزه نیازهای اجتماعی تصمیماتی میگرفتند و عدهای هم برای اجرای تصمیمات اقدام میكردند و بعد از تشكیل دانشگاهها نیز این كار در قالب حوزههای دولتی ادامه داشت اما با توسعه جوامع بشری، به تدریج نقش آفرینی مردم و بخش خصوصی بیشتر شد و عوامل مختلف قدرت در جامعه شكل گرفتند.
فیاض مجتهدی، مقوله حكمرانی را به معنای روابط بین حكومت و اجزای حكومت، روابط مردم با مردم (سازمانهای مردم نهاد) نوآوری و روابط بین حكومت با نهادهای مردمی تعریف كرد و گفت: بنابر این تعریف، همه اجزای حكومت باید در نظام ملی نوآوری دیده شوند تا حكمرانی نوآوری در كشور به سمت مطلوب حركت كند.
وی چالشهای نوآوری را به دو دسته نظری و عملی تقسیم كرد و گفت: برای تحقق حكمرانی نوآوری در كشور ابتدا باید چالشهای نظری (چالشهای فرهنگی و باورهای مردم) را از طریق تقویت و توسعه آزاداندیشی رفع كنیم و در مرحله بعد، به رفع چالشهای عملی ورود كنیم تا بخش خصوصی هم در قبال نظام نوآوری احساس مسئولیت كند.
پژوهشگر حوزه راهبردی اظهاركرد: كشورهای توسعه یافته نظام نوآوری را در چرخه زندگی و اقتصاد جامعه تعریف كردند و اینطور نیست كه عامل اصلی كارها فقط دولت باشد.
فیاض مجتهدی حركت دانشگاهها از سطح یك و دو و سه به سطح چهارم را ضروری خواند و گفت: از آنجایی كه نوآوری ارتباط دقیقی با نیاز جامعه دارد لذا دانشگاهها هم باید دانشجویان و رشتههایی را انتخاب كنند كه پاسخگوی نیاز جامعه دانشگاهی، جامعه بین الملل و مردم كشورمان باشند.
وی با تأكید براینكه نوآوری صرفاً در گرو كسب تحصیلات كلاسیك نیست گفت: متأسفانه ما بعد از انقلاب اكثر جوانان را بدون حساب و كتاب به دانشگاهها و تحصیلات كلاسیك تشویق كردیم درصورتیكه بسیاری از جوانان كشورمان میتوانستند در حوزه فنی و هنرستانها نوآوری داشته باشند.
این پژوهشگر همچنین نبود زیرساختهای كافی و تناقضات قانونی را نیز به عنوان چالشهای تحقق حكمرانی نوآوری برشمرد.