نفاق فتنه‌گری
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR همزمان با سالروز حماسه 9 دی كلیپ صوتی «نفاق فتنه‌گری» را با موضوع برخوردهای دوگانه اهالی فتنه درباره تقلب منتشر میكند.
سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای كه در این صوت می‌شنوید:
* نكته‌‌‌‌‌ی دیگری كه فعالان سیاسی، مسئولان، صاحبان قدرت، صاحبان مسئولیتهای گوناگون و متنفذین بشدت بایستی مراقب آن باشند، مسئلهی انحراف و فسادپذیری شخصی است؛ همه‌‌‌‌‌مان باید مراقبت كنیم. انسانها در معرض فسادند، در معرض انحرافند. گاهی لغزشهای كوچك، انسان را به لغزشهای بزرگ و بزرگتر و گاهی به پرتاپ شدن در اعماق دره‌‌‌‌‌هائی منتهی میكند؛ خیلی باید مراقب بود. قرآن هشدار داده است. در موارد متعدد، در قرآن این هشدار وجود دارد. یك جا میفرماید: «ثمّ كان عاقبة الّذین اساؤا السّوأی ان كذّبوا بأیات اللَّه»؛ عاقبت بعضی از كارها این است كه انسان به آن خانه‌‌‌‌‌ی بدترین میرسد كه تكذیب آیات الهی است. یك جا میفرماید: «فأعقبهم نفاقا فی قلوبهم الی یوم یلقونه بما اخلفوا اللَّه ما وعدوه»؛ خلف وعده‌‌‌‌‌ی با خدا كردند، این موجب شد نفاق در دلهایشان به وجود بیاید. یعنی انسان گناهی انجام میدهد، این گناه انسان را به وادی نفاق میكشاند؛ كه نفاق، كفر باطنی است. همین جا در قرآن، كافرین و منافقین در كنار هم هستند. در یك آیه‌‌‌‌‌ی دیگر میفرماید: «انّ الّذین تولّوا منكم یوم التقی الجمعان انّما استزلّهم الشّیطان ببعض ما كسبوا». اینی كه میبینید یك عده‌‌‌‌‌ای در مقابل دشمن منهزم میشوند، طاقت نمی‌آورند، نمیتوانند ایستادگی كنند، به خاطر آن چیزی است كه قبلاً از اینها سر زده است؛ باطن خودشان را با گناه و با خطا خراب كرده‌‌‌‌‌اند. لغزشها انسان را فاسد میكند. این فساد، به انحراف در عمل و گاهی به انحراف در عقیده منتهی میشود. این هم بمرور پیش می‌آید؛ دفعتاً پیش نمی‌آید كه ما فكر كنیم یك نفری شب مؤمن میخوابد، صبح منافق از خواب بیدار میشود؛ نه، بتدریج و ذره ذره پیش می‌آید. این، علاجش هم مراقبت از خود است. مراقبت از خود هم یعنی همین تقوا. بنابراین علاجش تقواست. مراقب خودمان باشیم. نزدیكان افراد مراقبت كنند؛ زنها از شوهرهایشان، شوهرها از زنهایشان، دوستان نزدیك از همدیگر؛ «و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر». از یكدیگر مراقبت كنیم، برای اینكه دچار نشویم. مردم مسئولین را موعظه كنند، نصیحت كنند، خیرخواهی كنند، بنویسند برای آنها، بگویند برای آنها، پیغام بدهند تا مبادا دچار لغزش بشوند. خطرات لغزش مسئولین هم برای نظام، برای كشور و برای مردم بیشتر است. انسان گاهی در بعضی از حرفها، در بعضی از اقدامها و تحركات، این را احساس میكند؛ نشانه‌‌‌‌‌های یك چنین انحرافی را انسان مشاهده میكند. به خدا باید پناه برد، از خدا باید كمك خواست.
خطبه‌های نماز جمعه تهران 1388/06/20
* من به این برادران عرض میكنم، به مسئولیت پیش خدای متعال فكر كنید: پیش خدا مسئولید، از شما سؤال خواهد شد. آخرین وصایای امام را به یاد بیاورید؛ قانون، فصل‌الخطاب است؛ قانون را فصل‌الخطاب بدانید. انتخابات اصلاً برای چیست؟ انتخابات برای این است كه همه‌ی اختلافها سر صندوق رأی حل و فصل بشود. باید در صندوقهای رأی معلوم بشود كه مردم چی میخواهند، چی نمیخواهند؛ نه در كف خیابانها. اگر قرار باشد بعد از هر انتخاباتی آنهائی كه رأی نیاوردند، اردوكشی خیابانی بكنند، طرفدارانشان را بكشند به خیابان؛ بعد آنهائی كه رأی آورده‌اند هم، در جواب آنها، اردوكشی كنند، بكشند به خیابان، پس چرا انتخابات انجام گرفت؟ تقصیر مردم چیست؟ این مردمی كه خیابان، محل كسب و كار آنهاست، محل رفت و آمد آنهاست، محل زندگی آنهاست، اینها چه گناهی كردند؟ كه ما میخواهیم طرفدارهای خودمان را به رخ آنها بكشیم؛ آن طرف یك جور، این طرف یك جور. برای نفوذىِ تروریست - آن كسی كه میخواهد ضربه‌ی تروریستی بزند - مسئلهی او مسئلهی سیاسی نیست؛ برای او چه چیزی بهتر از پنهان شدن در میان این مردم؛ مردمی كه میخواهند راهپیمائی كنند یا تجمع كنند. اگر این تجمعات پوششی برای او درست كند، آنوقت مسئولیتش با كیست؟ الان همین چند نفری كه در این قضایا كشته شدند؛ از مردم عادی، از بسیج، جواب اینها را كی بناست بدهد؟ واكنشهائی كه به اینها نشان داده خواهد شد - تو خیابان از شلوغی استفاده كنند، بسیج را ترور كنند، عضو نیروی انتظامی را ترور كنند - كه بالاخره واكنشی به وجود خواهد آورد، واكنش احساسی خواهد بود. محاسبه‌ی این واكنشها با كیست؟ انسان دلش خون میشود از بعضی از این قضایا؛ بروند توی كوی دانشگاه، جوانها را، دانشجوها را - آن هم دانشجوهای مؤمن و حزب‌اللهی را، نه آن شلوغ‌كن‌ها را - مورد تهاجم قرار بدهند، آنوقت شعار رهبری هم بدهند! دل انسان خون میشود از این حوادث. زورآزمائی خیابانی بعد از انتخابات كار درستی نیست، بلكه به چالش كشیدن اصل انتخابات و اصل مردم‌سالاری است.
من از همه میخواهم به این روش خاتمه بدهند. این روش، روش درستی نیست. اگر خاتمه ندهند، آنوقت مسئولیت تبعات آن، هرج و مرج آن، به عهده‌ی آنهاست.
خطبه‌های نماز جمعه تهران 1388/03/29
* یكی از برادرها به قضایای سال 88 و این حرفها اشاره كردند. من خواهش میكنم اگر چنانچه مسائل سال 88 را مطرح میكنید، مسئلهی اصلی و عمده را در این قضایا مورد نظر و در مدّ نگاهتان قرار دهید؛ آن مسئلهی اصلی این است كه یك جماعتی در مقابل جریان قانونی كشور، به شكل غیر قانونی و به شكل غیر نجیبانه ایستادگی كردند و به كشور لطمه و ضربه وارد كردند؛ این را چرا فراموش میكنید؟ البته ممكن است در گوشه و كنار یك حادثه‌ی بزرگ زد و خوردهائی انجام بگیرد كه انسان نتواند ظالم را از مظلوم تشخیص دهد؛ یا یك نفر در موردی ظالم، در موردی مظلوم باشد؛ این كاملاً امكان‌پذیر است؛ اما در این قضایا، مسئلهی اصلی گم نشود. خب، در انتخابات سال 88، آن كسانی كه فكر میكردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه‌ی با تقلب، اردوكشی خیابانی كردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال كردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شكلی كه قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمیكنند؟ در جلسات خصوصی میگویند ما اعتراف میكنیم كه تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا كشور را دچار این ضایعات كردید؟ چرا برای كشور هزینه درست كردید؟ اگر خدای متعال به این ملت كمك نمیكرد، گروه‌های مردم به جان هم می‌افتادند، میدانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ میبینید امروز در كشورهای منطقه، آنجاهائی كه گروه‌های مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ كشور را لب یك چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به‌خرج دادند. در قضایای سال 88، این مسئلهی اصلی است؛ این را چرا فراموش میكنید؟
دیدار دانشجویان 1392/05/06