هشدار! بازگشت كرونا
حضرت آیتالله خامنهای: «بعضیها خیال میكنند قضیّهی كرونا تمام شد، حل شد؛ نه، مسئلهی كرونا ادامه دارد.
خوشبختانه، هم در درجهی اوّل، دستگاههای درمانی و بهداشتی و بیمارستانی و مانند اینها كه واقعاً در صف مقدّم، فداكاری كردند -كه دیگر حالا این را عرض كردهایم، باز هم اگر ده بار دیگر بگوییم، زیاد نیست، چون كارشان، كار واقعاً برجستهای بود، هنوز هم مشغولند- بعد هم مجاهدین فیسبیلالله كه به صورت داوطلبانه در میدان وارد شدند، از داخل بیمارستان و از داخل شهرها و تا قبرستان و همه جا افرادی وارد شدند و كار كردند و كمك كردند؛ مردم هم انصافاً خوب برخورد كردند، خوب پاسخ دادند كه من در اوایل سال به مناسبت تعطیلی سیزدهبهدر از طرف مردم، واقعاً تشكّر عمیق و صمیمانه از مردم كردم كه تا این حد وارد شدند. خب نتیجه چه شد؟ نتیجه این شد كه ما در دنیا به صورت یك كشور موفّق در برخورد با كرونا معرّفی شدیم. بعضی از رؤسای كشورها كه با آقای رئیسجمهور -ایشان به من گفتند- صحبت میكردند، از ایشان سؤال كردهاند كه شما چه كار كردید؟ یعنی این نشاندهندهی این است كه كار ما، توفیقات كشور ما در مسئلهی مبارزهی با كرونا در دنیا منعكس شده كه مسئولان كشورها از رئیسجمهور ما میپرسند شما چه كار كردید؛ این اوّل كار بود؛ حالا كه نگاه میكنیم، میبینیم كه كأنّه آن حركت اوّلی، آن مجاهدت اوّلی سست شده از سوی بعضی از مردم و بعضی از مسئولین. من میبینم كه مسئولین محترم در تلویزیون حضور پیدا میكنند، در حالی كه دُوروبَرشان هم آدم هست، ماسك هم نزدهاند؛ خب حالا من هم الان ماسك ندارم امّا دُوروبَر من كسی نیست؛ اگر چنانچه دو نفر، سه نفر بیایند دُور و بَر من، بنده هم حتماً ماسك میزنم، كما اینكه میزنم در یك مواردی هم، و آدم میبیند این ماسك [زده نمیشود]؛ خب وقتی كه شما كه مسئول دولتی هستید، در یك اجتماع مردمی ماسك نمیزنید، این جوانی هم كه در خیابان دارد راه میرود و حوصلهی ماسك ندارد، تشویق میشود كه نزند؛ نتیجه چه میشود؟ نتیجه همین میشود كه بعد از آنكه تلفات ما دورقمی شده بود و به حدود سی و چند نفر رسیده بود، حالا رسیده به صد و سی و چند نفر؛ این انسان را غصّهدار میكند. حدود یك ماه، یك ماه و نیم قبل، در آمارهایی كه به ما دادند، از بعضی از استانها نام آوردند كه در آنها هیچ تلفاتی نبوده، بنده واقعاً از ته دل خوشحال شدم، خدا را شكر كردم كه الحمدلله این تعداد استانهایی هستند كه در آنها هیچ تلفاتی وجود نداشته؛ حالا همین اخیراً، [یعنی] چند روز قبل از این گزارشی به من دادند، دیدم بعضی از همان استانهایی كه آن روز در گزارش بود كه هیچ تلفات نداشتند، تلفات متعدّدی در آنها گزارش كردهاند؛ انسان غصّهاش میشود، خب نباید این كار را بكنیم، باید ملاحظه كنیم، باید مراقبت بكنیم؛ هم مردم مراقبت كنند، هم مسئولین مراقبت كنند. خوشبختانه مجموعههای درمانی همچنان پای كار ایستادهاند، نگرانی من از این است كه اینها خسته بشوند؛ مجموعههای درمانی [تحمّل كردهاند]؛ خب تا كِی، چه قدر؟ بایستی ما كاری كنیم كه بارِ روی دوش اینها، این قدر سنگین نباشد. خدای نكرده اگر چنانچه پرستار ما، پزشك ما و بقیّهی عناصر مربوط به درمان و بیمارستان و مانند اینها از كار خسته بشوند، خُب واقعاً كارها لنگ خواهد ماند و وضع بدتر خواهد شد.» 1399/04/07