برنامه «گفت و گوی علمی» رادیو گفت و گو با موضوع قانون ایمنی زیستی و با حضور دكتر جهانفر دانشیان دبیر كارگروه ایمنی زیستی وزارت جهاد كشاورزی روانه آنتن شد.
جهانفر دانشیان در آغاز با اشاره به قانون ایمنی زیستی به ملاحظاتی كه در آن آمده است، اشاره كرد و گفت: در ماده سه قانون ایمنی زیستی سه بند آمده است كه موارد مهمی را مد نظر قرار داده است؛ سیاست گذاری، تعیین و تصویب راهبردها در عرصه ایمنی زیستی و نظارت بر اجرای آن مطابق با مفاد این قانون است. هماهنگی بین وظایف قانونی دستگاه های اجرایی ذیصلاح با مقررات موضوع این قانون باید انجام شود. همچنین در بندی از این قانون آمده است تصویب آئین نامه ها و دستورالعمل ها و ضوابط این قانون باید توسط دولت انجام شود.
وی اضافه كرد: اگر فرض را بر این بگیریم كه بعضی از موارد در قانون نیامده است، قانون به راحتی راه را باز گذاشته است تا با استفاده از دستورالعمل های لازم، بتوانیم آن نكاتی كه شفاف نیست را تكمیل كنیم و بعد از تصویب به شورای ملی ایمنی زیستی ابلاغ شود.
وی با بیان اینكه شورای ملی ایمنی زیستی بالاترین مرجع تصمیم گیر در كشور در حوزه محصولات زیستی است، گفت: این شورا علاوه بر اینكه نمایندگان دستگاه های اجرایی یعنی وزیران بهداشت، جهاد كشاورزی و علوم و رئیس سازمان محیط زیست را در خود جای داده، یك نفر از اعضای انجمن های علمی و تخصصی فناوری زیستی جدید یعنی تشكل های مردم نهاد با درجه دكترا، یك نفر از اعضای هیئت علمی مرتبط با ایمنی زیستی دانشگاه ها یعنی فردی مستقل، یك نفر از اعضای كمیسیون كشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس و یك نفر هم از اعضای كمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی را نیز به عنوان اعضا در اختیار دارد.
دبیر كارگروه ایمنی زیستی وزارت جهاد كشاورزی تصریح كرد: تركیب شورای ایمنی زیستی به عنوان بالاترین مرجع تصمیم گیری در این حوزه، بسیار متعادل است كه می توانند بازگوكننده نظرات مردم در حوزه محصولات زیست فناوری باشند. علاوه بر این، ماده پنج قانون، مسئولیت ها را بر عهده دستگاه های ذیصلاح گذاشته است. مسئولیت حفاظت از ذخایر ژنتیك و بانك ژن در محدوده كشاورزی بر عهده وزارت جهاد كشاورزی است. حفاظت از تنوع زیستی و ذخایر زیستی در محدوده حیات وحش نیز بر عهده سازمان محیط زیست است و در نهایت مسئولیت حفاظت از سلامت انسان و بررسی و ارزیابی مخاطرات احتمالی بر عهده وزارت بهداشت است.