جواد هاشمی فشاركی، استاد دانشگاه و دبیر نشست دستاوردهای چهل سالگی انقلاب در حوزه روستا و عشایر، در برنامه گفت و گوی اقتصادی رادیو گفت و گو در خصوص ابعاد واقعی اشتغال عشایر و روستاییان، اظهار كرد: قبل از انقلاب در نظام مدیریت و برنامه ریزی كشور روستا و عشایر جایگاهی نداشتند، اما پس از انقلاب به مدد سیاست هایی كه در برنامه های پنچ ساله پیش بینی شد اساسا توجه به روستا به یك رویكرد جدید رسید.

وی افزود: به دلیل اینكه انقلاب مبتنی بر بحث حمایت و كمك بر مردم بود، لذا توجه به روستاییان افزایش یافت چراكه قشر محروم و آسیب پذیر بیشتر در روستاها بودند و در این راستا نهادهای مختلف انقلابی برای كمك به محرومیت زدایی ها شكل گرفتند.

دبیر نشست دستاوردهای چهل سالگی انقلاب در حوزه روستا و عشایرگفت: در برنامه دولت های قبل از انقلاب توجه چندانی به توسعه زیرساخت ها و راه های روستایی نمی شد و بسیاری از روستاها دسترسی به راه ها نداشتند، اما پس از انقلاب راه ها و دسترسی به آنها توسعه چشمگیری داشته است به گونه ای كه روستاها حیات دوباره پیدا می كنند.

هاشمی فشاركی ادامه داد: اگر خشكسالی بخشی از روستاها را با مشكل كم آبی مواجه نمی كرد و همچنین مهاجرت به شهرها رخ نمی داد، روستاها و عشایر سرآمد جامعه می شدند و بیش از پیش در بخش مولد مانند كشاورزی، دامداری، باغداری و صنایع دستی می توانستند ایفای نقش كنند.

این استاد دانشگاه بیان كرد: در ۴۰ سال اخیر دستاوردهای بسیار خوبی را در زمینه معیشت و اشتغال روستایی داشته ایم اگرچه به حد مطلوب دست پیدا نكرده ایم كه این مسئله نیز ناشی از عدم هماهنگی در بین دستگاه های مختلف است.

دبیر نشست دستاوردهای چهل سالگی انقلاب در حوزه روستا و عشایر توضیح داد: در رسیدن به اشتغال و توسعه پایدار روستایی اولین مسئله بحث هماهنگی بین نهادهای مختلف است، دومین موضوع شناخت دقیق نیازهای جامع روستایی و عشایری است و در نهایت نیز اولویت بندی فی ما بین انبوهی از نیازها با توجه به محدودیت ها ی امكانات و زمان است.