برنامه "ملاقات" رادیو گفت و گو این بار به دیدار دكتر حسن طائی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و اقتصاددان رفته و به گفتگو با وی پرداخته كه در ادامه می خوانید:

دكتر حسن طائی متولد فروردین سال 1339 در منطقه ای به نام كاشانك شمیران و یك خانواده متوسط چشم به جهان گشود، وی مقطع ابتدایی را در دبستان حكیم الملك و دوره دبیرستان را در مدرسه پیمان گذراند و پس از قبولی در كنكور به دانشكده اقتصاد دانشگاه تهران راه یافت. البته در سال 1357 دانشجوی رشته شیمی بوده اما به دلیل علاقمندی زیاد به اقتصاد این رشته را رها كرده و از نو اقتصاد را در دانشگاه تهران آغاز نموده است.

ملاقات: هدف تان از انتخاب رشته اقتصاد در دانشگاه چه بود؟

طائی: من در یك خانواده متوسط متولد شدم و از دوران كودكی نسبت به بسیاری از مسائل اجتماعی مانند فقر و رفاه حساسیت داشتم و علاقمند بودم برای محرومان و فقرای جامعه كاری كنم. در اواخر دوره لیسانس وارد مباحث برنامه ریزی نیروی انسانی و اشتغال شدم و در حال حاضر به عنوان یك كارشناس بازار كار و اشتغال فعالیت می كنم. انگیزه فعالیتم در این حوزه تولید ثروت و بهبود وضعیت رفاهی هموطنان و اشتغال جوانان است تا از این طریق به كاهش فقر برسیم.

ملاقات: از روند قبولی تان در كنكور در زمان انقلاب بفرمایید.

طائی: دو سال اول را در رشته شیمی در آمریكا تحصیل كردم، اما پس از تسخیر لانه جاسوسی به ایران برگشتم كه آن زمان با تعطیلی دانشگاه ها و جنگ همزمان شده بود. به جبهه رفتم و پس از دو سال خدمت سربازی حدود هشت ماه دوباره درس خواندم تا اینكه در سال 1362 موفق به تحصیل در رشته اقتصاد در دانشگاه تهران شدم.

ملاقات: ارزیابی شما از وضعیت اقتصادی دانشكده و انگیزه دانشجویان از مطالعه در این رشته چیست؟

طائی: دوره ای كه دانشگاه ها نخبه گرا بودند و نخبگان جامعه را جذب می كردند گذشته و الان در دوران توده گرایی در دانشگاه قرار داریم. در حال حاضر تعداد دانشجویان بسیار زیاد شده اما در گذشته اینگونه نبود. دانشگاه علامه طباطبایی یك دانشگاه جامع علوم انسانی است و انواع فعالیت های آموزشی و پژوهشی و كانون های مختلف در این دانشگاه وجود دارد.

ملاقات: شما به عنوان رئیس دانشكده اقتصاد دانشگاه علامه، ارتباطی با مجلس و نهادهای حاكمیتی دارید؟

طائی: ارتباط ما با مجلس و حاكمیت بسیار وسیع و زیاد است و پیوندهای زیادی با هم داریم. در دوره اول ریاست جمهوری آقای روحانی معاونت وزارت توسعه كارآفرینی و اشتغال وزارت كار را بر عهده داشتم و با توجه به تجربیاتم در عرصه برنامه های اشتغال، با دولت همكاری كردم اما بنابر دلایلی ترجیح دادم به دانشگاه بازگردم. در مدت حضورم در دانشگاه از طریق نامه مشاوره های فردی و گروهی به دولت ارائه می كردیم. تلاشم بر این بود كه از ظرفیت دانایی خود برای بهبود حكمرانی استفاده كنم و مشاوره دهم.

ملاقات: میزان تاثیرگذاری و نقش خانواده در موفقیت امروز شما چقدر است؟

طائی: تمامی موفقیت های زندگیم را مدیون پدر و مادرم هستم. پدرم با تلاش و زحمت زیاد و مادرم هم با صبوری و گذشت زمینه تحصیل ما را فراهم نمودند. همسرم هم به عنوان یك شریك بسیار خوب با بنده همراهی كردند.

ملاقات: تأثیرگذاری شما در حوزه اقتصاد و تولید ثروت در جامعه تا چه حدی است؟

طائی: ما روش های ایجاد كسب و كار و خلاقیت و نوآوری در كارآفرینی و تدبیر منزل را به مردم آموزش می دهیم. خانواده ها با توجه به میزان درآمد خود می توانند به بهترین وجه ممكن به مطلوبیت بالاتری برسند و در كنار برخورداری خرسندی هم داشته باشند.

ملاقات: یكی از اهداف شما از تحصیل در رشته اقتصاد بهبود وضعیت رفاهی هموطنان و اشتغال جوانان بود. آیا به این اهداف دست یافته اید؟

طائی: به عنوان یك شهروند در 38 سال فعالیت دانشگاهی و تحقیق در حوزه اقتصاد تمام تلاشم را برای رسیدن به این هدف انجام دادم اما میزان موفقیتم در این حوزه به مسائل متعددی برمی گردد و درصد آن به طور دقیق مشخص نیست. در حوزه های پژوهشی یك مجموعه سیاست گزاری برای اشتغال و تدوین برنامه و سرمایه گذاری برای بهبود وضعیت بازار كار ارائه دادم اما مسائل اقتصادی ایران بسیار پیچیده است و كمتر اقتصاددانی می تواند ادعا كند كه به تمام اهداف تحصیلی خود رسیده است. در حال حاضر ایران جزو جوامع با بالاترین سطح بیكاری بوده و با معضلات اقتصادی همچون توزیع نامناسب درآمد و دوگانگی اقتصادی مواجه است.
یكی از مشكلات جوانان و گلایه آنها این است كه الان دانش و دانایی منشأ ارزش اقتصادی و ثروت نیست و انگیزه خود را برای كار و تلاش بیشتر از دست داده اند. فسادهایی كه در حوزه اقتصادی و مالی وجود دارد لطمات جدی به روحیه و آرمان جوانان و سرمایه انسانی وارد كرده است.

ملاقات: آیا فعالیت های دیگری خارج از دانشگاه برای بهبود وضعیت رفاهی و اشتغال جوانان دارید؟

طائی: در حال حاضر فعالیت های اجتماعی و فرهنگی را به صورت داوطلبانه انجام می دهم. حدود ده سالی است كه در سیستان و بلوچستان به كارهای مدرسه سازی، كتابخانه سازی و كارگاه های آموزشی مشغول هستم. سال گذشته برای جوانان این منطقه كارگاه های " از ایده تا كسب و كار" را برگزار كردیم. همزمان، در كارگاه های قصه خوانی برای كودكان آموزش های لازم را به معلمان نیز ارائه كردیم. در سال جاری هم توانمندسازی محلی و توسعه روستایی را برای دهیاران انجام می دهیم و كتابخانه های متعدد روستایی را تاسیس می كنیم.