برنامه " ارغنون " رادیو گفت و گو ویژه سی و پنجمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر با موضوع سیر تغییرات موسیقی پاپ در سه دهه اخیر و با حضور محسن رجب پور مدیرعامل شركت ترانه شرقی به روی آنتن رفت.

رجب پور در مصاحبه با رادیو گفت و گو اظهار داشت: از كودك بالای هفت سال تا انسان بالای 50 سال یك گوش شنیداری محسوب می شوند؛ یعنی كسانی كه خودشان تصمیم می گیرند در حوزه موسیقی چه چیزی بشنوند.

وی افزود: ما در هیچ برهه ای از تاریخ پنجاه ساله اخیر موسیقی پاپ نداشتیم و نداریم، ما جزو معدود ملت زبان های دنیا هستیم كه یك دسته دیگری داریم؛ یعنی افرادی در ایران به دنیا آمدند، ایرانی اند، فارسی حرف می زنند و موسیقی تولید می كنند كه ما اصطلاحاً به آنها اونور آبی و غیرخودی می گوییم.

مدیرعامل شركت ترانه شرقی ادامه داد: در دوره ای ظاهراً موسیقی پاپ در ایران تولید نمی شده اما در واقع تولید می شده و فقط مجوزی برای آن داده نمی شد.

رجب پور تصریح كرد: پدران ما آرمان خواهانه انقلاب كردند و این آرمان توام با نفس خیلی موضوعات بود و از همین رو موسیقی در دهه اول انقلاب آموزش داده نمی شد.

وی بزرگ ترین مشكل جامعه موسیقایی ایران را نبود تهیه كنندگان جدی در این حوزه دانست و افزود: در حال حاضر اگر تهیه كننده ای هم باشد پشت جامعه حركت می كند زیرا روند آموزش موسیقی در همان دهه اول قطع شد و به كنج برخی زیرزمین ها راه پیدا كرد و تولید محتوایی صورت نگرفت.

مدیرعامل شركت ترانه شرقی خاطرنشان ساخت: ما دو سال بعد انقلاب درگیر جنگ هم شدیم و در شرایطی كه كشورهای دنیا تلاش می كردند تا آرمان خواهی مردم را در نطفه خفه كنند اما جنگ با حماسه و موسیقی همراه شد و این موسیقی های حماسی مردم را برای دفاع مقدس و روحیه بخشی به رزمندگان آماده می كرد.

رجب پور طلایی ترین تاریخ موسیقی پاپ را در بازه زمانی سال 1350 تا 1356 عنوان كرد و گفت: شروع موسیقی پاپ در ایران برخلاف آنچه كه بقیه فكر می كنند از صدا و سیما بوده است، صدا و سیما روزی پنج ساعت خبر پخش می كرد و ساده ترین اتفاق پخش موسیقی با نمایش یك دسته گل و گیاه بود.

وی افزود: 15 سال در مملكت ما هیچ آموزشی ارائه نمی شد در نتیجه خروجی خوبی هم نداشتیم و هر كسی كه یواشكی در مهمانی های خصوصی برنامه اجرا می كرد هنرمند شناخته می شد در واقع زیرساخت آموزشی و پردازشی صحیحی نداشتیم.

مدیرعامل شركت ترانه شرقی با اذعان به عدم آموزش صحیح و كلاسه بندی شده موسیقی به مخاطب در دوره بعد انقلاب تا دهه 70 تأكید كرد: موسیقی باید از طفولیت به افراد آموزش داده شود.

رجب پور خاطرنشان ساخت: موسیقی در جوامع دیگر جریان ساز است و جامعه را هدایت می كند اما در جامعه ما موسیقی دنبال مردم حركت می كند و این اتفاق خیلی بدی است ضمن اینكه نبود زیرساخت آموزش صحیح در حوزه موسیقی باعث شده مردم هم محتوای تخصصی طلب نكنند و صرفاً به چشم سرگرمی به آن نگاه كنند.

وی تصریح كرد: یكی از ضعف های حكمرانی در جامعه ما این بوده كه همیشه موسیقی را طرد كرده و فقط جلوی آن را می گیرد.

رجب پور وضعیت كنونی موسیقی را اسفناك و حتی مرگبار توصیف كرد و گفت: امروز وظیفه دفتر موسیقی به جای تدوین و جریان سازی برای درمان حال زار موسیقی به متولی گری مجوز صرف تبدیل شده است. ما به نقطه ای رسیدیم كه اگر برایش جریان سازی نكنیم و دستورالعمل صادر نكنیم دیگر هیچ چیزی در جامعه باقی نخواهد ماند.

مدیرعامل شركت ترانه شرقی تصریح كرد: تصمیم گیران می خواهند خیرخواهانه رفتار كنند اما خیرخواهانه رفتار كردن صرفاً جلوگیری نیست. امروز ادبیات جوانان و نوجوانان تغییر كرده و این تغییرات باید در موسیقی داخلی ایجاد شود تا به موسیقی خارجی گرایشی پیدا نكنند.

وی با تأكید بر اینكه وزارت ارشاد باید بخش صدور مجوز را از خودش بیرون بكشد و در بررسی ها و ارزیابی های خود ادبیات موسیقی را لحاظ كند افزود: وزارت ارشاد در این خصوص باید جلوتر از جامعه حركت كند.