میرعمادی با بیان اینکه انسانیت در اساس معماری و شهرسازی در ایران حرف اول را می زند گفت: الگوهای شهرسازی انسان محور در شهرهای ما قابل ارائه به جهان است.
برنامه "گفت و گوی فرهنگی" با موضوع هویت در معماری معاصر ایران با حضور دکتر عبدالحمید نقره کار رئیس دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت، نویسنده و محقق و دکتر ابوالحسن میرعمادی استاد دانشگاه و عضو انجمن مفاخر معماری از شبکه رادیویی گفت و گو پخش شد.
نقره کار در مصاحبه با رادیو گفت و گو بیان داشت: هر عمل انسانی تجلی ایده ها و یافته های درونی انسانهاست که در آثار از جمله معماری و شهرسازی آشکار می شود.
وی افزود: ما از یک قرن گذشته هویت اصلی خود را به هویت تقلیدی و ترجمه ای از فرهنگ غرب تبدیل کردیم و هنوز هم ادامه دارد.
رئیس دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت با اشاره به وضعیت معماری در غرب خاطرنشان کرد: معماری یک قرن اخیر تحت تاثیر دوران نوگرایی و مدرنیزم، فرانوگرایی و پست مدرنیزم و جریان منحرفه ساختار شکنانه بوده و ما نیز کم و بیش همان هویت را ترجمه و از آنها از تقلید می کنیم.
نقره کار با بیان اینکه هویت اسلامی ایرانی در اغلب اسناد بالادستی کشور مطالبه شده گفت: انقلاب صنعتی باعث پیشرفت قابل توجه صنعت و هنر معماری شد اما این پیشرفت به دلیل همراهی با نظام سرمایه داری و بی عدالتی اجتماعی باعث بحران زیست محیطی شد.
این محقق برجسته معماری مطرح کرد: علم ذاتاً مثبت و نجات دهنده است اما نظام سرمایه داری غربی علوم تجربی را به وادی بهره برداری حداکثری و ناعادلانه از طبیعت کشاند.
وی با تاکید بر ضرورت حداکثر بهره برداری از دستاوردهای علوم تجربی با معیارهای اسلام و عدالت اجتماعی گفت: اجاره نشینی مردم را بیچاره کرده درحالیکه راه حل دارد اما برنامه ریزی های غلط وزارت مسکن طی سالهای اخیر و از آن بدتر در شهرداری ها مشکل ساز شده است.
در ادامه "گفت و گوی فرهنگی"، میرعمادی اظهار کرد: جریان گذار از دوره کشاورزی به دوره صنعتی با یک دوره 100 ساله در کشور ما نیز به وقوع پیوست و محاسن و معایبی را به همراه داشت.
عضو انجمن مفاخر معماری افزود: یکی از معایب این جریان، ایجاد آشفتگی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و مهاجرت ها بود که در نهایت باعث کاهش کیفیت شد.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: افزایش امکانات برای همگان، نگاه به معماری در غرب را تغییر داد اما به دلیل اینکه ما مبدع این حرکت صنعتی نبودیم و پیرو یک جریان جهانی حرکت کردیم طبیعتاً دچار گم گشتگی بیشتری شدیم.
میرعمادی انسان، فرهنگ و خانواده را ابزار معمار معرفی کرد و گفت: ما متاسفانه به جای تقویت معماری حل موضوعات به صورت مهندسی و مکانیکی و منفعت طلبی رفتیم. انسانیت در اساس معماری و شهرسازی در ایران حرف اول را می زند و الگوهای شهرسازی انسان محور در شهرهای ما قابل ارائه به جهان است اما از الگوی دیگر استفاده می کنیم.
