حاتم رجبی دکترای فلسفه اسلامی در رادیو گفتگو به ظرفیتهای فرهنگ اسلامی برای پرکردن خللهای ایجاد شده از ویروس کرونا اشاره کرد و گفت: راه رهایی همه ما توجه به اهمیت احسان و انفاق و دیگرخواهی در کنار خودخواهی است.
حاتم رجبی دکترای فلسفه اسلامی و مدیر موسسه پژوهشی امام رضا(ع) در برنامه گفتگوی فرهنگی رادیو گفتوگو با اشاره به این موضوع که بیماری کرونا را میتوان یک امتحان الهی برشمرد و با اشاره به بسترهای مناسب برای پوشش شکافهای اجتماعی ناشی از این بیماری براساس فرهنگ اسلامی گفت: از نگاه قرآن برای انسان اتفاقاتی که روی میدهد یک امتحان است که انواع گوناگون دارد و در ابعاد فردی و اجتماعی قابل بررسی است.
وی در ادامه افزود: بیماری کرونا هر دو بعد فردی و اجتماعی را در برگرفته است به طوری که امروز انسانها به انزوا طلبی روی آورده و از روابط اجتماعی کاسته است و رد و بدل شدن احساسات را تحت تاثیر قرار داده است و از سوی دیگر مهمترین وجهی که باید به آن توجه داشت شکاف اقتصادی ناشی از کروناست که شاید اصلی ترین دغدغه مورد توجه در این دوران است.
مدیر موسسه پژوهشی امام رضا (ع) با اشاره به آیه 195 سوره بقره گفت: وقتی به آیه " وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ" نگاه میکنیم باید توجه کنیم که این زمان و برههای که در آن قرار گرفتهایم را یک فرصت ببینیم. انفاق در ابعاد مختلف است که تنها بعد مادی ندارد امیدواری دادن و خوشرویی و... میتواند انفاق باشد حال در دورانی که تعریف روابط اجتماعی تغییر کرده و روابط خانوادگی نیز با تبعات بیماری کرونا دستخوش تلاطم شده است این نوع انفاق در چه جایگاهی قرار میگیرد.
وی بالابردن صبر در این دوران را یکی از مهمترین شاخصهای مورد توجه دانست و گفت: فرصتهای همدلی و دستگیری از یکدیگر بارقه امیدی بود که در شیوع این بیماری به جامعه تزریق شد و اگر ما این فرصتها را غنیمت بشماریم شاید بتوانیم فصل جدیدی از روابط را شاهد باشیم.
این مدرس دانشگاه در ادامه توضیح آیه وَ أَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ بیان داشت: در این آیه خداوند تاکید دارند که خودمان به دست خودمان موجب مرگ و هلاکت خود نشویم پس لازم است آنچه موجب هلاکت میشود را بشناسیم تا سبب ساز نباشیم.
وی افزود: در روابط اجتماعی حالات چهره بسیار مهم است حال که با صورتهایی خود را میپوشانیم کلام و رفتار ما باید امیدبخش باشد ما لبخند را باید در کلام خود جاری کنیم. اگر درخواست داریم باید زبان نرم داشته باشیم و توصیههای خود را مهربانانه بیان کنیم.
رجبی گفت: زمانی که ما اصول بهداشتی را رعایت کنیم در جمع ماسک زده و فاصله فیزیکی را رعایت کنیم به استراتژی این آیه نزدیک میشویم با دست خود به سمت هلاک نمیرویم و در این آیه اشاره شده که جمع باید به اتفاق نظر برسند و راه مناسب را انتخاب کنند که آنچه راه رهایی برای امروز ماست این تصمیم جمعی است و مصداق انفاق مستحب که بر شخص ضرورت ندارد ولی برای نجات بسیار مورد توجه است.
وی با اشاره به بعد اقتصادی مساله گفت: در بحث انفاق این روزها با توجه به حقوقهای عقب افتاده، اجاره بها منزل و مغازه، کم رونق شدن برخی کسب و کارها میتوانیم بیشتر در معنابخشی انفاق نقش داشته باشیم.
حاتم رجبی احسان کردن را یکی از کلید واژههایی دانست که باید ابعاد آن را شناخت و در ادامه توضیح داد: خداوند صاحب کرامت و احسان است و همان رحمانیت و کرامت خداوند در انسان هم ودیعه گذاشته شده است امروز در دورانی هستیم که سرمایه ما بخشش است و یکی از خاصیتهای انفاق این است که انسان به آنچه علاقه دارد میبخشد.
این مدرس دانشگاه به چالش کشیدن علم را نکتهای مثبت دانست و گفت: تکانهای علم برای رشد بیشتر از نکات مورد توجه در این دوران است، ما در زمانی قرار داریم که باید با رعایت اصول بهداشتی و پیروی از دستاوردهای عقلانی و علمی در حفظ سلامت خود و جامعه بکوشیم و این مساله در اصل رعایت آموزههای اخلاقی است و عین عقلانیت است.
وی با اشاره به فعالیتهای کادر درمانی در این دوره گفت: پرستاران و پزشکان و کادر درمانی از جان و مال خود برای خاطر خالق متعال گذشتند و عمل آنها نیز از مصادیق احسان و انفاق است و ذیل احادیث انفاق آمده کسی که انفاق میکند گناهانش پاک میشود و باید گفت آثار مثبت انفاق حس خوب آرامش و امیدواری است و در انفاق بخش واجبش باید آشکار باشد چراکه از روی اعتقاد انجام میشود. اعتقادآبادکننده است ومحبت و دوست داشتن نمایان میشود و نجات بخش است.
رجبی گفت: یکی از مواردی که باید به آن توجه داشت تکذیب است که پیش از کرونا ما بسیاری از مباحث را تکذیب میکردیم اما حال دوران تذکر است ما در این دوران به خود متذکر میشویم و برای هم مهم میشویم برای هم دلسوزی میکنیم چراکه حفظ جان خود ما و خانواده ما مهم است.
اگر اینگونه ببینیم که منشا همه ما یکی است و همه در دایرهای متصل بهم هستیم همه در جمع برای هم دعا میکنیم و برای حفظ هم تلاش میکنیم.