رسولی زاده گفت: مستندسازی نوعی اطلاع رسانی و ثبت است و برای آیندگان به آرشیو تبدیل میشود و عدم همکاریها موجب برجای ماندن آرشیو نادرست و ناقص میشود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادیو گفت و گو، فاطمه رسولی زاده مستندساز، کارشناس فرهنگی و عضو انجمن تهیهکنندگان سینمای مستند در خانه سینما با برنامه «گفتگوی فرهنگی» در مورد چالشهای مستندسازی و مستندسازان با مفاهیم ارزشی و انقلابی مصاحبه کرد.
رسولی زاده گفت: بزرگترین مشکل یک مستند ساز نبود چارچوبهای تعریف شده برای ورود به موضوع ارزشی و سردرگمی مستندساز در حدود پیشروی در موضوعات است چرا که از پژوهش پیش از مستند که نیاز به اطلاعات دارد تا زمان اکران، با مشکلات دست و پنجه نرم میکند.
وی عدم اکران و نمایش مستندها را از دیگر چالشهای مستندسازی دانست و افزود: مسئول آرشیو نمیداند تا چه حدی میتواند اسناد را در اختیار قرار دهد و یا اطلاعاتی را در اختیار میگذارد که سوخته است.
این مستندساز همچنین یادآور شد: چند سال پیش مستندی در مورد شهید برونسی براساس کتاب خاکهای نرم کوشک ساخته شد؛ اما برای ثبت مستندات و پیدا کردن همرزمانی که حاضر به گفتگو باشند با مشکلات عدیدهای مواجه بودیم؛ علاوه بر در دسترس نبودن منابع آرشیوی، منابع میدانی نیز در دسترس نیست.
رسولی زاده با ابزار تاسف از بسته بودن گارد سازمانها و افرادی که تحت مصاحبه قرار میگیرند اظهار کرد: مستندسازی نوعی اطلاع رسانی و ثبت است و برای آیندگان به آرشیو تبدیل میشود و عدم همکاریها موجب برجای ماندن آرشیو نادرست و ناقص میشود.
وی همچنین ضمن اشاره به مستندانی که از گذشته مانده اما مهر تاییدی نمیتوان بر آن زد خاطرنشان کرد: دسترسی به آرشیو باید 2 نوع تعریف شود؛ آرشیو تصویری که مخاطب میبیند و آرشیوی که پژوهشگر با آن کار دارد که اهمیت بیشتری دارد چرا که اساس یک اثر را تشکیل میدهد؛ آرشیوی مد نظر است که مکتوب، صوتی، تصویری و میدانی باشد.
عضو انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند در خانه سینما در پایان در مورد اخلاق در سینمای مستند بیان کرد: مستندساز به اخلاق به عنوان اولین اصل باید واقف باشد و آن چیزی را بازگو کند که واقعیت دارد؛ همچنین چالش تقطیع شدن کلام مصاحبه شوندگان را در نظر بگیرد چرا که رعایت این اصول اخلاقی موجب اعتماد به مستندساز میشود.