علی بیت اللهی در مصاحبه با برنامه "صبح وگفتگو" رادیو گفت‌وگو با بیان این که در گذشته بسیاری از اراضی شهرری و اطراف تهران را باغاتی شامل می‌شد که برای آبیاریِ آن، از رشته قنواتی در شمال تا جنوب تهران استفاده می‌کردند، گفت: عکس‌های هوایی متعلق به دهه 30 و 40 شمسی نشان می‌دهد طول این قنات‌ها به 550 کیلومتر می‌رسد.

وی با بیان اینکه نقاط مرکزی شهر نظیر مناطق 10 و 11 و 12 نیز همین میزان قنات در دل خود جای داده‌اند، افزود: این قنات‌ها هنوز شناسایی نشده‌اند.

با حرکت از شرق تا غرب تهران، در هر 300 الی 400 متر، به یک رشته قنات شمالی جنوبی می‌رسیم و این مسئله کل شهر را در بر می‌گیرد.

بیت اللهی ادامه داد: هر رشته قنات در گذشته به نام کسی بود و اگر آب این رشته قنوات کم می‌شد، دعوای عجیبی به راه می‌افتاد چراکه آب سرمایه آن مردم بود.

این اراضی امروز به ساختمان‌های بسیاری تبدیل شده است ولی این قنوات به صورت رسمی مالک دارند که در واقعیت رها شده هستند.

وی همچنین از خشک شدن این رشته قنوات به دلیل افت سطح آب‌های زیر زمینی خبر داد و گفت: در موقع بارندگی و با نفوذ آب در داخل این قنوات، تونل‌هایی در زیر زمین پدید می‌آید و بر اثر ارتعاشات محیطی نظیر ترافیک، ریزش می‌کنند. مثلا در خیابان مولوی، میدان محمدیه و سه راه خیام، رد پای مسدود شدن قنوات دیده می‌شود. چون از این قنات‌ها صیات نمی‌شود.

بیت اللهی در عین حال تاکید کرد از آب‌های جاری این قنوات به منظور آبیاری فضای سبز استفاده می‌شود ولی وقتی نوبت رسیدگی به پایداری این قنات‌ها می‌رسد، مسئولان مدعی می‌شوند که مسئولیت آن با ما نیست.

مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات مسکن و شهرسازی وزارت راه در مصاحبه با رادیو گفت‌وگو اضافه کرد: به شورای عالی شهرسازی و معماری پیشنهاد دادیم که مسئولیت حفظ، نگهداری و استفاده از قنوات شهر تهران به شهرداری تعلق گیرد.

طی گودبرداری‌های عمیق و احداث برج‌ها، این رشته قنوات قطع می‌شود و آب شستگی پشت ساختمان‌ها به وفور اتفاق می‌افتد و زمینه‌های اولیه فرونشست زمین را فراهم می‌آورد.