مجری برنامه رادیویی «گفتگوی اجتماعی»اعتقاد دارد كه آستانه تحمل مدیران در جریان گفتگوهای چالشی پایین آمده است.
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، برنامه «گفتگوی اجتماعی» یكی از برنامه‌های پرمخاطب رادیو گفتوگو است. این برنامه در سایه گفتگوهای چالشی با كارشناسان و اساتید مرتبط، به مسائل و معضلات اجتماعی روز پرداخته و زوایای گوناگون این مسائل را تبیین می‌كند.
حسین شریفی مجری‌كارشناس این برنامه، متولد 22 مرداد 1362 است. فعالیت در رادیو را به عنوان نویسنده، گزارشگر و گوینده از سال 1380 و در دوران دانشجویی در مركز اراك آغاز كرده است. از سال 1385 وارد رادیو ورزش شده و از خردادماه سال 1398 كار خود را در رادیو گفتوگو آغاز كرده است. وی در همین مدت در شبكه‌های تلویزیونی مختلفی همچون شبكه خبر، شبكه مستند، شبكه ورزش و شبكه سه نیز به عنوان نویسنده و گوینده نیز حضور داشته و تجربه سردبیری در شبكه پنج سیما را نیز در كارنامه خود دارد.
در ادامه، گفت و‌گوی این گوینده رادیو با خبرنگار خبرگزاری آنا را از نظر می‌گذرانید.
حسین شریفی درباره شاخص‌ترین برنامه‌هایی كه در دوران حضور خود در رادیو ورزش اجرا كرده چنین گفت: مخاطبان رادیو ورزش معمولاً من را با دو برنامه می شناسند. «رودررو» كه از سال 1388 آغاز شد و شامل گفتگوهای بسیار صریح با مدیران ارشد ورزش كشور بود. برنامه بعدی هم «پرونده» بود كه از سال 1394 تا پایان سال 1396 با اجرا و سردبیری من پخش شد.
وی اظهار كرد:از نگاه من، برنامه رادیویی شاخص برنامه‌ای است كه مردم آن را به خاطر بسپارند. «رودررو» این ویژگی را داشت، چرا كه سعی می‌كردیم بدون تعارف و لكنت از اتفاقات ورزشی كشور بگوییم و در جای خود واقعاً اثرگذار بود.
بازگشت یك برنامه موفق به آنتن و خطا افتادن به ورطه تكرار
شریفی افزود: در «پرونده» نیز هر هفته یك سوژه مشخص در حوزه‌های مختلف ورزش را پیگیری می‌كردیم. مهم‌ترین موضوع موردنظر ما هم آسیب‌شناسی بحث فساد در ورزش بود. یك برنامه چالشی بود كه درباره اتفاقات ورزش كشور به صورت شفاف صحبت می‌كرد.از جایی دیگر احساس كردم دچار خستگی شده‌ایم؛ بنابراین تصمیم گرفتیم یك تنفس و توقف 6ماهه به برنامه بدهیم ودر این فرصت یك سوژه‌یابی مجدد داشته باشیم و بعد كار را ادامه دهیم. سوژه‌ها تدوین شد، اما با توجه به تغییراتی كه در سطح مدیریت شبكه رخ داد، دیگر این اجازه را پیدا نكردیم تا برنامه را به آنتن برگردانیم.البته اعتقاد دارم كه اگر برنامه‌ای موفق باشد و به هر دلیلی از آنتن برود، در بازگشت به وادی تكرار می‌افتد و باید دنبال یك طرح نو بود.
این مجری برنامه‌های رادیویی عنوان كرد: شاید متفاوت‌ترین و شاخص‌ترین تجربه من در رادیو گفتگو با نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در سال 1396 بود كه برای من تجربه منحصربه‌فرد و ارزشمندی محسوب می‌شد.
جدایی از رادیو ورزش و فضای جدید در رادیو گفتوگو
وی افزود: وقتی به رادیو گفتگو آمدم، «ورزش بدون ویرایش» را روی آنتن بردیم و به مسائلی كه شاید خیلی از رسانه‌ها به آن نپرداختند ورود كردیم. با توجه به اینكه رادیو گفت وگو رسانه تخصصی ورزش نیست، نمی‌توان از یك تك‌برنامه مثل «ورزش بدون ویرایش» توقع اثرگذاری گسترده داشته باشیم، اما فكر می‌كنم در حد بضاعت خودمان موفق عمل كردیم؛ جا دارد از كمك‌های آقای دكتر كوچك‌زاده مدیر محترم رادیو گفتوگو و آقای دكتر معافی مدنی مدیر محترم گروه تاریخ و فرهنگ رادیو نیز تشكركنم.
شریفی درباره جدایی خود از رادیو ورزش پس از 14 سال فعالیت نیز گفت:راستش زمان رسمی این جدایی به خرداد سال 98 باز می‌گردد، اما به شكل غیررسمی از چند ماه قبل از آن رخ داد. به هرحال تغییر مدیریت در رادیو ورزش و سیاست‌گذاری‌های تازه‌ای كه رخ داد دلیل این تصمیم من بود. البته همكاران و مدیران شبكه ورزش همچنان از دوستان خوب من در رسانه هستند و این شبكه رادیویی را خانه خودم می‌دانم.
وی عنوان كرد: در یك فضای كاملاً آرام تصمیم گرفتم در جایی كار كنم كه به علائق و تخصص من نزدیك‌تر باشد و به همین خاطر به رادیو گفتگو آمدم. هرچند آقای میرحسینی مدیر رادیو ورزش خیلی به من لطف داشته و خواست كه من همچنان كنار دوستان باشم، اما ترجیح دادم كارم را در فضای جدیدی دنبال كنم.
رادیو گفتوگو دنبال مخاطب خاص است/«گفتگوی اجتماعی»با هدف اصلاح جامعه
این مجری رادیو اظهارك رد: رادیو گفتوگو یكی از تجربه‌های موفق درفضای رسانه‌ای كشور است. این شبكه بر مبنای ضرورت و نیاز به گفتگو كار خود را آغاز كرد. از این منظر، دنبال جذب مخاطب عام نبود. مخاطب خاص آن هم بیشتر در قشر نخبه جامعه تعریف شده‌است؛ قشری كه بتواند در مسائل مختلف جامعه اثرگذار باشد. رادیو گفتوگو در پی آن است تا هم دیدگاه‌های تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان را منعكس كند و هم اگر جایی خطا یا فرصت از دست رفته‌ای رخ داد آن را گوشزد كند.
شریفی تصریح كرد: این رویكرد در دوره مدیریت آقای كوچك‌زاده هم ادامه پیدا كرده است.مخاطبان نخبه، ظرفیت بزرگ رادیو گفتوگو هستند. از سوی دیگر، خط‌قرمزها و خودسانسوری‌هایی كه گریبانگیر خیلی از رسانه‌ها است، اینجا كمتر وجود دارد. البته حمایت مدیران از برنامه‌ها و این كه پشت نیروی خود را خالی نمی‌كنند هم خیلی مهم است.
وی افزود: در رادیو گفتوگو تجربه بسیار موفق و متفاوت را در برنامه‌ای به اسم «گفتگوی اجتماعی» دارم. برنامه‌ای كه شنبه تا چهارشنبه از ساعت 30/13 به مدت 60دقیقه به صورت شنیداری و دیداری(در فضای مجازی) تقدیم شنوندگان و بینندگان می‌شود.
مجری‌كارشناس برنامه رادیویی«گفتگوی اجتماعی» با تأكید بر این بحث‌های مطرح شده در این برنامه، مفید و اثرگذار بوده‌اند گفت: یك خبرنگار یا فعال رسانه‌ای اگر بتواند باری از دوش حتی یك نفر بردارد به یك آرامش و بهجت درونی می‌رسد.«گفتگوی اجتماعی» با تهیه‌كنندگی فرهاد دهنوی و تلاش همكاران ارجمندم این رسالت را برعهده گرفته است. واقعاً می‌توانم بگویم درحوزه‌های اجتماعی یكی از برنامه‌های پیشتاز در رسانه‌های مختلف دیداری و شنیداری همین برنامه رادیویی است.
اجرا در رادیو؛ وضعیتی سهل و ممتنع
وی درباره سختی‌های گفتگوی چالشی در رادیو نیز گفت: اجرا در رادیو و تلویزیون، مقوله‌ای سهل و ممتنع است؛یعنی علاقه‌مندان فكر می‌كنند كار آسانی است، در حالی‌كه وقتی به شكل حرفه‌ای وارد آن می‌شوی می‌بینی كه كار دشوار و پیچیده‌ای است.
شریفی افزود: من در تمام این سال‌ها در رادیو برنامه‌های گفتگومحور(هاردتاك) اجرا كرده‌ام و در تلویزیون هم تجربه اجرای برنامه گفتگومحور ورزشی داشته‌ام. وقتی شما می‌خواهید یك گفتگوی رسانه‌ای موفق داشته باشید، باید هم صراحت لهجه داشته باشید، هم به لكنت نیفتید و هم در مورد شخص یا موضوعی كه قرار است صحبت كنید، اشراف اطلاعاتی كافی داشته باشید، آن هم به گونه‌ای كه در تله نیفتید.اگر بخواهم ساده بگویم؛ باید به‌اندازه‌ای مسلط باشید كه به اصطلاح در بحث‌ها كلاه سرتان نرود!
آستانه پایین تحمل؛ آفت گفتگو با مدیران
این مجری رادیو درباره واكنش مدیران نسبت به مباحث چالشی نیز گفت: آستانه تحمل مدیران ما به‌شدت پایین آمده. با همه انتقادهایی كه به نسل قدیم مدیران در كشور داریم، باید بگویم آستانه تحمل مدیران قدیمی ما نسبت به مدیران جدید خیلی بیشتر است.
وی افزود: خاطرم هست سال 1388 یا 89 بود كه یك گفتگوی یك‌ساعته صریح و انتقادی با آقای داورزنی رئیس وقت فدراسیون والیبال داشتم. البته ایشان بعدها نسبت به من خیلی محبت داشتند. هفته بعد، یكی دیگر از مدیران ارشد ورزش كشور مهمان ما بود. در اواخر برنامه پرسشی را مطرح كردم؛ این مدیر ورزشی خیلی برافروخته شد، بلند شد پشت میكروفن ایستاد و گفت: من برنامه هفته گذشته شما با آقای داورزنی را شنیدم، اما فكر نمی‌كردم كه گفتگوی من سخت‌تر از برنامه ایشان بشود. آقای شریفی، آدم بسیار گستاخی هستی! و قهر كرد و بدون خداحافظی از استودیو رفت.
رادیو،رسانه نسل فردا
شریفی درباره علاقه به اجرای تلویزیونی یا ادامه فعالیت در رادیو نیز گفت: واقعیتش این است كه من به دلایل زیادی اجرا در رادیو را ترجیح می‌دهم. مهم‌ترین دلیل،علاقه شخصی من به رسانه رادیو است و اینكه فكر می‌كنم رسانه‌های شنیداری ویژه و خاص هستند. برخلاف تصور، رادیو و پادكست رسانه نسل فردا هستند.
وی اظهاركرد: در یك مقطع، ما به‌‌واسطه رشد تلویزیون شبكه‌های ماهواره‌ای و كابلی و بعدها اینترنت با افول رادیو مواجه شدیم. این وضعیت هم در ایران و هم در دنیا رخ داد؛ اما سپهر رسانه‌ای جهانی به ما می‌گوید كه رسانه شنیداری، رسانه فرداست. البته برنامه‌های تلویزیونی را هم بیشتر در كسوت سردبیر دوست دارم و همچنان هم در حال تجربه آن هستم.
شریفی گفت: اخیراً در برنامه گفتگوی اجتماعی، بحث كنكور را مطرح كردیم كه فكر می‌كنم سایر رسانه‌ها جرئت پرداختن به آن در این سطح و با این جسارت را نداشتند. سعی كردیم بی‌طرف باقی بمانیم و فقط نظرهای مخالف و موافق را شنیدیم. بازخوردی كه كه بچه‌های پشت كنكوری در قالب نظرسنجی داشتند، برای خود من خیلی عجیب و دلنشین بود. اینكه می‌گویم رادیو رسانه فرداست از این بابت است. من خودم توقع این بازخوردها را نداشتم، اما شاهد یك تجربه خوب از ارتباط نسل جدید با رادیو بودم و امیدوارم كه بتوانیم این روند را همچنان ادامه دهیم.
